 |
Στίχοι: Βαγγέλης Καρατζάνος
Μουσική: Αντώνης Σκόκος
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης
Πως έγινε έτσι η πόλη
Παντού μοναξιά και σκόνη
Μορφές απ’ ανθρώπινες σκιές
Στο δρόμο κοιτούν οι ξένοι
Και τίποτα πια δε μένει
Μονάχα ανόητες ματιές
Δεν μπορώ να ησυχάσω
Τρέμω μήπως και σε χάσω
Γύρω μόνο ψέμα που πονά
Δεν μπορώ να ηρεμήσω
Μακριά σου πως θα ζήσω
Σ’ ένα κόσμο που δεν αγαπά
Κλεισμένος σε κάποιους τοίχους
Ακούω μουσική και στίχους
Περνάνε τα χρόνια σαν λεπτά
Στο δρόμο κοιτούν οι ξένοι
Μα τίποτα πια δε μένει
Μα εγώ δε σε βρίσκω πουθενά
|  |
Lyrics: Vangelis Karatzanos
Music: Adonis Skokos
First version: Sokratis
How has the town become like this
Loneliness and dust everywhere
Shapes of human shadows
On the street the strangers stare
But nothing remains
Only foolish stares
I can't rest
I shake unsure if I will lose you
Around me only lies that hurt
I can't rest
Far from you how will I live
In a world that doesn't love
Closed behind some walls
I hear music and lyrics
The minutes that pass resemble hours
On the street the strangers stare
But nothing remains
But I can't find you anywhere
| |
