| Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα
πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα
στις ίδιες τάξεις στα ίδια θρανία
με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία
και τους καθηγητές που κοιτάζουν καχύποπτα
τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ’ αλλάζω με τίποτα
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
κι η αγωνία αν θα μπούνε στις ανώτατες σχολές
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
κι όλοι θέλουν να ξεφύγουν από Φυσικοχημείες,
Άλγεβρες, Γραμματικές
Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα
πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα
στις ίδιες τάξεις στα ίδια θρανία
με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία
και τους καθηγητές που κοιτάζουν καχύποπτα
τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ’ αλλάζω με τίποτα
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
τα καρδιοχτύπια οι συζητήσεις μες τις σχολικές αυλές
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
μα σαν τελειώσει το σχολείο τελειώνουν της ζωής μας
κι οι στιγμές οι πιο γλυκές
Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα
πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα
στις ίδιες τάξεις στα ίδια θρανία
με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία
και τους καθηγητές που κοιτάζουν καχύποπτα
τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ’ αλλάζω με τίποτα
| | Letras de Canciones: Nikos Karvelas
Música: Nikos Karvelas
Primera representaci: Anna Vissi
Pero yo lo daría todo para ser
de nuevo niña y encontrame
en las mismas clases, en los mismos pupitres
vacilando con mis compañeros
y los los profesores mirando desconfiadamente
No cambio los años del instituto por nada
A los alumnos los consume el estrés
y la agonía por entrar en las facultades
A los alumnos los consume el estrés
y todos quieren librarse de Físicas, Químicas
Algebras, Gramáticas...
Pero yo lo daría todo para ser
de nuevo niña y encontrame
en las mismas clases, en los mismos pupitres
vacilando con mis compañeros
y los los profesores mirando desconfiadamente
No cambio los años del instituto por nada
A los alumnos los consume el estrés
los pálpitos, las conversaciones en los patios
A los alumnos los consume el estrés
pero, cuando acaba el colegio, de nuestras vidas terminan
los momentos más dulces
Pero yo lo daría todo para ser
de nuevo niña y encontrame
en las mismas clases, en los mismos pupitres
vacilando con mis compañeros
y los los profesores mirando desconfiadamente
No cambio los años del instituto por nada
| |