 |
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Παύλος Παυλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά
Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή.
Κοιτάζω απ’ το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή.
Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
|  |
Lyrics: Pavlos Pavlidis
Music: Pavlos Pavlidis
First version: Xylina Spathia
An old photo
of a deserted beach
in silence
Standing on the balcony, I watch
the road blurring by
the rain
They say that in the land you shipwrecked
the witches reign
They sink in the depths and pull you out
ashore
They say you used to leave
amulets and messages on the waves for us
The children found them, and vanished
in thin air
The city turns on her lights
just like a ship
A feast
I remember you laughing
asking me to always remain
a child
They say that in the land you shipwrecked
the witches reign
They sink in the depths and pull you out
ashore
| |
