 |
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Παύλος Παυλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά
Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή.
Κοιτάζω απ’ το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή.
Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
|  |
Paroles: Pavlos Pavlidis
Musique: Pavlos Pavlidis
Première Performance: Xylina Spathia
Une vieille photo
d'une plage déserte
en silence
Du balcon je regarde
la rue se brouiller
par la pluie
On dit que sur la terre où tu fis naufrage
les sorcières règnent
Elles descendent dans les profondeurs pour te tirer
à l’ écume
On dit que tu laissais sur les vagues
des amulettes et des messages pour nous
Les enfants les trouvèrent et ils disparurent
soudainement
La ville, comme un bateau
allume ses lumières
Une fête
Je me souviens de toi rire
me demandant de rester
toujours un enfant
On dit que sur la terre où tu fis naufrage
les sorcières règnent
Elles descendent dans les profondeurs pour te tirer
à l’ écume
| |
