 |
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρίκα Νίνου & Δημήτρης Ευσταθίου & Πρόδρομος Τσαουσάκης
Άλλες ερμηνείες:
Αλεξάνδρα
Λουκιανός Κηλαηδόνης
Γιώργος Μαργαρίτης
Είμαστε αλάνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στην πιάτσα
και δεν την τρομάζουν οι φουρτούνες τη δική μας ράτσα
Τι τα θες, τι τα θες, πάντα έτσι είν’ η ζωή
θα γελάς ή θα κλαις βράδυ και πρωί
Κάθε μας μεράκι γίνεται τραγούδι και το λέμε
και μες στα στραπάτσα μάθαμε ποτέ μας να μην κλαίμε
Τι τα θες, τι τα θες, πάντα έτσι είν’ η ζωή
θα γελάς ή θα κλαις βράδυ και πρωί
Κι αν στην κοινωνία μας χτυπούν αλύπητα οι μπόρες
Μέσα στο τραγούδι φεύγουνε χαρούμενες οι ώρες
Τι τα θες, τι τα θες, πάντα έτσι είν’ η ζωή
θα γελάς ή θα κλαις βράδυ και πρωί
|  |
Lyrics: Eftyhia Papayiannopoulou
Music: Vasilis Tsitsanis
First version: Marika Ninou & Dimitris Efstathiou & Prodromos Tsaousakis
Other versions:
Alexandra
Loukianos Kilaidonis
Yioryos Maryaritis
We are urchins, special kids in the square
and our race is not afraid of storms
What do you seek, what do you seek, always thus is life
you will lauph or you will cry, all day long.
Each of our desires becomes a song we sing
and among the misfortunes, we have learned never to cry.
What do you seek, what do you seek, always thus is life
you will lauph or you will cry, all day long.
| |
