 |
Στίχοι: Νίκος Βαξαβανέλης
Μουσική: Νίκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πλούταρχος
Αν είσαι όνειρο που σβήνει την αυγή
ας ήταν να χαράξει θεέ μου
Αν είσαι δρόμος στον γκρεμό που οδηγεί
να μη σε γνώριζα ποτέ μου
Μα αν είσαι η αγάπη που περίμενα να `ρθει
γύρε στο πλάϊ μου και γίνε η ζωή μου
Τόσες περάσανε, μα χάθηκαν γιατί
καμιά δεν μπόρεσε να αγγίξει την ψυχή μου
Αν είσαι ήλιος χειμωνιάτικος ψυχρός
πίσω απ’ τα σύννεφα να μείνεις
Αν είσαι έρωτας που γίνεται καημός
φύγε πληγή μου πριν να γίνεις
Μα αν είσαι η αγάπη που περίμενα να `ρθει
γύρε στο πλάϊ μου και γίνε η ζωή μου
Τόσες περάσανε, μα χάθηκαν γιατί
καμιά δεν μπόρεσε να αγγίξει την ψυχή μου
|  |
Lyrics: Nikos Vaxavanelis
Music: Nikos Papadopoulos
First version: Yiannis Ploutarhos
If you’re a dream that fades away at dawn
then, God, let day break now.
If you’re a road that leads to the cliff
I wish I never met you
But if you are the one, the Love I’ve been longing to arrive
lay by my side and become my whole life
So many [women] came by and then vanished
cause none of them was ever able to touch my soul
If you’re a cold winter sun
just stay hidden behind the clouds
If you’re a crash that turns into sorrow
Leave before you become another wound
But if you are the one, the Love I’ve been longing to arrive
lay by my side and become my whole life
So many [women] came by and then vanished
cause none of them was ever able to touch my soul
| |
