| Στίχοι: Νίκος Καρβέλας & Φίλιππος Νικολάου
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Άλλες ερμηνείες:
Δήμητρα Γαλάνη
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας.
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
μες στου μυαλού μου το αβάσταχτο κενό
μοιάζεις με όνειρο που φεύγει μακρινό...
Και δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ
Δώδεκα
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
δεν το αντέχω το μαρτύριο αυτό
και πως τελειώσαν όλα θέλω να σου πω...
Μα δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ
Δώδεκα
| | Tекст: Nikos Karvelas & Filippos Nikolaou
Mузика: Nikos Karvelas
Прва представа: Anna Vissi
Остале представе:
Dimitra Yalani
Dvanaest je i ni jedan telefonski poziv
broj samoće moje ne kucaš
i raste rastojanje između nas
Dvanaest je i ni jedan telefonski poziv
u mislima mojim neizdrživa praznina
ličiš mi na san koji odlazi daleko ...
I ne zvoni telefon, tuga me davi
što nisi shvatio nikad ti šta prolazim
i ako je postala agonija moja kao planina
Dvanaest je, nada se moja obesila
jedan telefonski poziv koji je ostao mrtav
i srce moje koje viče volim te
Dvanaest je
Dvanaest je i ni jedan telefonski poziv
broj samoće moje ne kucaš
i raste rastojanje između nas
Dvanaest je i ni jedan telefonski poziv
ne mogu više da izdržim mučenje ovo
i da se sve završilo hoću da ti kažem ...
Ali ne zvoni telefon, tuga me davi
što nisi shvatio nikad ti šta prolazim
i ako je postala agonija moja kao planina
Dvanaest je, nada se moja obesila
jedan telefonski poziv koji je ostao mrtav
i srce moje koje viče volim te
Dvanaest je
| |