 |
Στίχοι: Σόφη Παππά
Μουσική: Σόφη Παππά
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης
Από παιδί μου άρεσαν τα παραμύθια
κι ήταν της μάνας μου η πιο γλυκιά συνήθεια.
Μάγισσες, πρίγκιπες, νεράιδες, βασιλιάδες
κι ο ήρωάς μου που νικούσε εχθρούς χιλιάδες.
Ύστερα πέρασε ο καιρός, τα παραμύθια
κι έμεινα μόνος μες στου κόσμου την αλήθεια
κι ήρθες εσύ μες στη ζωή μου φως που βγαίνει
ζωή μισή, πότε μαζί και πότε ξένοι.
Χάνομαι χάνομαι
μίκρυναν τα ρούχα μου ή
έτσι αισθάνομαι.
Χάνομαι χάνομαι
μπαίνω μέσα στ’ όνειρο και
χάνομαι.
Αφήνω πάντα μια γωνιά μες στο μυαλό μου.
Να μπαίνω εκεί στο παραμύθι το δικό μου.
Να `μαι βασίλισσα και να `σαι ο πρίγκηπάς μου.
Στο παραμύθι μου να είμαι ο ήρωάς σου.
|  |
Lyrics: Sofi Pappa
Music: Sofi Pappa
First version: Notis Sfakianakis
Since I was little I like fables
they were like the sweetest custom of my mother
Witches, princes, mermaids, monarchs
and my hero who defeated a thousand enemies.
Finally, the time of the tales passed
and I remained alone in the reality of the world
and you arrived to my life, light that goes
a half life, never together and never apart.
I get lost, I get lost
has my clothes got small or
am I feeling like that.
I get lost, I get lost
I go inside a dream and
I get lost.
I keep a corner in my mind
to get inside in that fable of mine
where you are the queen and I'm your prince.
To be in that tale, your hero.
| |
