 |
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Άλλες ερμηνείες:
Διονύσης Τσακνής
Χαρούλα Αλεξίου & Αλκίνοος Ιωαννίδης & Σωκράτης Μάλαμας
Χαρούλα Αλεξίου & Νίκος Πορτοκάλογλου
Σχεδόν πενήντα χρόνια
βάσανα και διωγμοί,
τώρα στη μαύρη αρρώστια
ανάξια πλερωμή.
Το δίκιο του αγώνα
πολλά σου στέρησε,
μα η ζωή λεχώνα
ελπίδες γέννησε.
Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ’ όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".
Ποτέ δε λες η μοίρα
πως σε αδίκησε,
μα μόνο η Ιστορία
αλλιώς σου μίλησε.
Σκυφτός στα καφενεία,
στους δρόμους σκεφτικός,
μα χθες μες στην πορεία
περνούσες γελαστός.
|  |
Lyrics: Manolis Rasoulis
Music: Manos Loizos
First version: Haroula Alexiou
Other versions:
Dionysis Tsaknis
Haroula Alexiou & Alkinoos Ioannidis & Sokratis Malamas
Haroula Alexiou & Nikos Portokaloylou
Almost fifty years
of hardship and persecution
Now this black sickness,
inequitable payment
Your rightful combat
deprived you of many things
but life is a woman in labour
she gave birth to hopes.
Nothing lost or wasted
in your thrown-away life
I revive your dream
And your every "why"
You never say that fate
has been unjust to you
but only History
spoke to you differently.
Hunched over in the café
deep in thought in the streets
but yesterday in the demonstration
you walked by smiling.
| |
