| Στίχοι: Φώντας Θεοδώρου
Μουσική: Πάνος Καπίρης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Κοίτα να μαθαίνεις πως είναι να πεθαίνεις
και μιας ζωής χαμένης σημάδια να μετράς
Κοίτα να μαθαίνεις πως είναι να πεθαίνεις
πώς είναι όταν χάνεις αυτόν που αγαπάς
Τι με κοιτάς δεν κάνεις λάθος είμαι εκείνος που ζητάς
είμαι αυτός που αν θυμάσαι του είχες πει πως αγαπάς
δε με μπερδεύεις με κανέναν έτσι με έκανες εσύ
τι με κοιτάς δεν κάνεις λάθος ήμουνα όλη σου η ζωή
Κοίτα να μαθαίνεις πως είναι να πεθαίνεις
και μιας ζωής χαμένης σημάδια να μετράς
Κοίτα να μαθαίνεις πώς είναι όταν μένεις
χωρίς ζωή κι αγάπη βοήθεια να ζητάς
κοίτα με και πες μου δικαιολογία βρες μου
αν πρέπει αν αξίζω που τώρα με ξεχνάς
Τι με κοιτάς δεν κάνεις λάθος είμαι εκείνος που ζητάς
είμαι αυτός που αν θυμάσαι του είχες πει πως αγαπάς
δε με μπερδεύεις με κανέναν έτσι με έκανες εσύ
τι με κοιτάς δεν κάνεις λάθος ήμουνα όλη σου η ζωή
Κοίτα να μαθαίνεις πως είναι να πεθαίνεις
και μιας ζωής χαμένης σημάδια να μετράς
| | Text: Fodas Theodorou
Musik: Panos Kapiris
Uraufführung: Nikos Oikonomopoulos
Schau hin und lerne, wie es ist zu sterben
und wie es ist, die Scherben eines verlorenen Lebens einzusammeln.
Schau hin und lerne, wie es ist zu sterben,
wie es ist denjenigen zu verlieren den du liebst.
Was schaust du mich so an, du irrst dich nicht, ich bin derjenige den du verlangst.
Ich bin der, wenn du dich erinnerst, dem du sagtest "Ich liebe dich".
Du verwechselt mich mit niemandem, das hast du aus mir gemacht.
Was schaust du mich so an, du irrst dich nicht, ich war dein ganzes Leben.
Schau hin und lerne, wie es ist zu sterben
und wie es ist, die Scherben eines verlorenen Lebens einzuammeln.
Schau hin und lerne, wie es ist zurückzubleiben,
ohne Leben und Liebe nach Hilfe zu suchen.
Schau mich an und sag mir, finde mir einen Grund,
warum es sein muss, warum ich es verdient habe, dass du mich jetzt vergisst.
Was schaust du mich so an, du irrst dich nicht, ich bin derjenige den du verlangst.
Ich bin der, wenn du dich erinnerst, dem du sagtest "Ich liebe dich".
Du verwechselt mich mit niemandem, das hast du aus mir gemacht.
Was schaust du mich so an, du irrst dich nicht, ich war dein ganzes Leben.
Schau hin und lerne, wie es ist zu sterben
und wie es ist, die Scherben eines verlorenen Lebens einzuammeln.
| |