 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άλλες ερμηνείες:
Δημήτρης Μπάσης
Τα πουλιά τα βρίσκει ο χάρος στο φτερό,
τα ελάφια όταν σκύβουν για νερό.
Μα εμένα που ’μαι δέντρο μες στη γη
με ξεριζώνει κάθε χαραυγή.
Ήλιε μου, σε παρακαλώ,
πες στους χαροκαμένους
να κλαιν στης πίκρας το γιαλό
για μας τους προδομένους.
Σαν φονιάς τη μαύρη νύχτα ξαγρυπνώ,
πίνω δάκρυ, πίνω πρόστυχο καπνό.
Με μαχαίρια στην καρδιά μου δεν μπορώ
να τραγουδήσω και να καρτερώ.
Ήλιε μου, σε παρακαλώ,
πες τους χαροκαμένους
να κλαιν στης πίκρας το γιαλό
για μας τους προδομένους.
|  |
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Musica: Manos Loizos
Prima esecuzione: Yioryos Dalaras
Altri spettacoli:
Dimitris Basis
Gli uccelli la morte li coglie quando sono in volo
i cervi quando si piegano per l'acqua
ma a me che sono un albero nella terra
mi sradica ogni aurora
sole mio ti prego
di' a quelli che sono in lutto
di piangere amaramente sulla spiaggia
per noi che siamo stati traditi
come un assassino sto sveglio nella notte scura
bevo una lacrima,fumo del fumo scadente
con un coltello nel cuore non posso
cantare ne' pazientare
sole mio ti prego
di' a quelli che sono in lutto
di piangere amaramente sulla spiaggia
per noi che siamo stati traditi
| |
