 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Όπως τυλίγονταν τα χέρια στο σώμα
κι όπως έσπαγε σ’ αστέρια η βραδιά
σου είχα αγγίξει δειλά την καρδιά
σ’ αγαπάω
Κι όπως έπεφταν τ’ αστέρια στο χώμα
Κι όπως πέφταν στη γη τα κορμιά
σου βρήκα μόνο μια λέξη να πω
σ’ αγαπάω
Ο άγγελός μου, ο άνθρωπός μου, ο θάνατός μου
Εσύ
Εσύ που έστρεφες αργά το μαχαίρι
Εσύ που μου `παιρνες γλυκά τη ζωή
Εσύ
Κι όταν μου έστρεφες αργά το μαχαίρι
κι όταν μου έπαιρνες γλυκά τη ζωή
πάλι μια λέξη μοναχά σου `χα πει
σ’ αγαπάω
κι όπως παλεύαμε έτσι χέρι με χέρι
κι όπως δεν είχα πια καρδιά να πιαστώ
βρήκα και πάλι ένα τρόπο να πω
σ’ αγαπάω
Ο άγγελος μου...
Εσύ που έστρεφες...
Γύρω ο κόσμος περπατά σε ζευγάρια
κι εγώ μονάχη σ’ ένα σπίτι κλειστό
να χω ένα ψίθυρο στο στόμα ζεστό
σ’ αγαπάω
Ο άγγελός μου Εσύ
Ο άγγελός μου...
Εσύ που έστρεφες...
|  |
Tekst: Nikos Moraitis
Muziek: Stefanos Korkolis
Eerste optreden: Alkistis Protopsalti
Nu de armen om het lijf zijn gevouwen
En nu de avond in sterren is uitgebarsten
Heb ik voorzichtig je hart geraakt
Ik hou van je
En nu de sterren naar de aarde vallen
En nu de lichamen op de grond vallen
Kan ik maar één ding vinden om te zeggen
Ik hou van je
Mijn engel, mijn mens, mijn dood
Jij
Jij die het mes langzaam draait
Jij die me vrolijk het leven ontneemt
Jij
En wanneer je het mes langzaam draait
En wanneer je me mijn leven vrolijk ontneemt
Zal ik opnieuw maar één ding zeggen
Ik hou van je
En nu we hand in hand vechten
En mijn hart geen keuze kan maken
Vind ik opnieuw een manier om te zeggen
Ik hou van je
Mijn engel...
Jij die het mes...
Overal om ons heen zie je stelletjes
En ik zit alleen in een afgesloten huis
Met maar één fluistering op mijn warme mond
Ik hou van je
Mijn engel. Jij
Mijn engel...
Jij die het mes...
| |
