 |
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
απ’ όνειρο βαθύ
κι ό,τι φτιάχνει τα βουνά
κλαίει να γεννηθεί
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
εφτά γενιές σβηστό
Λάβα μου, λάβα μου
αίμα μου ζεστό
Κάτι λίγοι συγγενείς
ξαδέρφια μακρινά
πες μου αν έμεινε κανείς
για μας τα πετεινά
Κάτι λίγοι συγγενείς
στα έγκατα του νου
Λάβα μου, λάβα μου
σώμα τ’ ουρανού
Εγώ το φως μετάλαβα
κι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθως
Υπ’ όψιν μου δεν τα `λαβα
του κόσμου τα χλωμά
Κατάλαβα
Εγώ το φως μετάλαβα
κι αντέχω τη φωτιά
στο στήθος
Υπ’ όψιν μου δεν τα `λαβα
του κόσμου τα χλωμά
κατάλαβα
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
απ’ όνειρο βαθύ
κι ό,τι φτιάχνει τα βουνά
κλαίει να γεννηθεί
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
εφτά γενιές σβηστό
Λάβα μου, λάβα μου
δάκρυ από Χριστό
Εγώ με λάβα τα `λαβα
αυτά που λέει κρυφά το πλήθος
κι ας μοιάζαν θεοπάλαβα
τα αχ των ζωντανών
κατάλαβα
|  |
Lyrics: Lina Nikolakopoulou
Music: Nikos Adypas
First version: Alkistis Protopsalti
Like a volcano which is waking up
From a deep dream
And what creates the mountains
It cries to come into life
Like a volcano which is waking up
Extinct for seven generations
My lava, my lava
My warm blood
Very few relatives
Distant cousins
Tell me if anyone has left
For us, the birds
Very few relatives
In the depths of the mind
My lava, my lava
Body of the sky
I received light as communion
And there the heart usually leads you
I didn’t keep them in mind
The pale things of the word
I understood
I received light as communion
And I bear the fire
In my chest
I didn’t keep them in mind
The pale things of the word
I understood
Like a volcano which is waking up
From a deep dream
And what creates the mountains
It cries to come into life
Like a volcano which is waking up
Extinct for seven generations
My lava, my lava
Tear from Christ
I received them with lava
The things that the crowd says secretly
And even if they seem to be raving mad
The “ah” of the living people
I understood
| |
