Άνθη της πέτρας μπροστά στην πράσινη θάλασσα
με φλέβες που μου θύμιζαν άλλες αγάπες
γυαλίζοντας στ’ αργό ψιχάλισμα
Άνθη της πέτρας φυσιογνωμίες που ήρθαν
όταν κανένας δε μιλούσε και μου μίλησαν
που μ’ άφησαν να τις αγγίξω ύστερα από την σιωπή
μέσα σε πεύκα σε πικροδάφνες και σε πλατάνια
Fiori della roccia davanti al mare verde
con vene che mi ricordavano altri amori
luccicando sotto la lenta pioviggine
Fiori della roccia fisionomie che giunsero
quando nessuno parlava e mi parlarono
che si lasciarono sfiorare dopo il silenzio
tra i pini gli oleandri e i platani
Musica di Mikis Theodorakis. "Epifània", 1962. Composta a Parigi nel 1960.
