 |
Στίχοι: Κώστας Θεοχάρης
Μουσική: Αλέξης Σέρκος & Κώστας Θεοχάρης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πλούταρχος
Είπες λόγια που θα μείνουν,
για πάντα στο μυαλό μου...
πως σου είχα γίνει βάρος,
και σε εκμεταλευόμουν.
Δεν ακούω πια κανέναν,
πάντα ζούσα μοναχός μου,
πόσο ντρέπομαι που ήσουν
η ζωή και ο θανατός μου!
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
Είπες σε όλους πως ζητούσα,
να σαι βλέπω να υποφέρεις,
μα γνωρίζεις την αλήθεια...
πως την ξέρω και την ξέρεις!
Μου είναι αδιάφορο δε θέλω,
να αποδείξω το δικό μου,
θα σ’ αφήσω σκονισμένη,
στου μυαλού το υπόγειο μου...
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
|  |
Tекст: Kostas Theoharis
Mузика: Alexis Serkos & Kostas Theoharis
Прва представа: Yiannis Ploutarhos
Izgovorila si reci koji ce ostati
zauvek u mojoj glavi...
da postao sam ti teret,
i da sam te iskoriscavao.
Ne slusam vise nikog,
uvek ziveo sam sam.
Koliko me je sramota sto bila si
i zivot i smrt moja.
Nigde necu postojati,
bicu nevidljiv za tebe
i sve sto na tebe seca
nesreca i rusevine...
Nigde necu postojati,
bicu pravo na tvom skretanju...
mozda tako shvatis,
da si sebe unistila!
Rekla si svima da sam trazio,
da te vidim da patis,
ali, prepoznaces istinu...
koju znam ja, a i ti!
Da je ignorisem, ne zelim,
da ti dokazem svoje,
zavrsices u pepelu
u mracnom delu u dubini mog secanja...
Nigde necu postojati,
bicu nevidljiv za tebe
i sve sto na tebe seca
nesreca i rusevine...
Nigde necu postojati,
bicu pravo na tvom skretanju...
mozda tako shvatis,
da si sebe unistila!
Nigde necu postojati,
bicu nevidljiv za tebe
i sve sto na tebe seca
nesreca i rusevine...
Nigde necu postojati,
bicu pravo na tvom skretanju...
mozda tako shvatis,
da si sebe unistila!
| |
