 |
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Το πρόσωπό σου μια σελήνη
μες στην οθόνη τ’ ουρανού
και στων ματιών σου τη γαλήνη
η φωτιά του δειλινού.
Λύσε κι απόψε τα μαλλιά σου
να έρθει η νύχτα πιο νωρίς
να με σκεπάσει η αγκαλιά σου
και να μη με βρει κανείς.
Μυστικά έλα μια νύχτα
μυστικά ως το πρωί
απ’ τα όνειρα να κλέψουμε ζωή.
Το πρόσωπό σου μια σελήνη
που ταξιδεύει στη σιωπή
σαν λέξη άγνωστη κι εκείνη
που κανείς δεν έχει πει.
Μοιάζει ο δρόμος που `χω πάρει
για του κορμιού σου τις ακτές
σαν μια εξέδρα στο φεγγάρι
με τ’ αστέρια θεατές.
Μυστικά έλα μια νύχτα
μυστικά ως το πρωί
απ’ τα όνειρα να κλέψουμε ζωή.
|  |
Lyrics: Vasilis Yiannopoulos
Music: Adonis Vardis
First version: Yioryos Dalaras
Your face a moon
on the screen of the sky
and in the peace of your eyes
the light of sunset.
Untie your hair again tonight
to make the night come sooner.
Let your embrace cover me
and may nobody find me.
Secretly, come, one night,
secretly, until morning,
from the dreams let us steal life.
Your face a moon
travelling into silence.
Like an unknown word, she too,
whom no one has ever seen.
The road that I have taken
to the farthest reaches of your body
is like a launching-pad to the moon
with the stars as spectators.
Secretly, come, one night,
secretly, until morning,
from the dreams let us steal life.
| |
