 |
Στίχοι: Νεκτάριος Μπήτρος
Μουσική: Σταμάτης Γονίδης
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Γονίδης
Γράφω και σκίζω γράμματα
δικά σου σπάω πράγματα και
ότι σε θυμίζει.
Για σένα δεν υπάρχω πια
και τη φτωχή μου τη καρδιά
η θλίψη τη γεμίζει.
Δε θα μάθεις ποτέ πόσο πόνεσα κ έκλαψα
Δε θα μάθεις ποτέ πόσο μόνος μου ένιωσα
Δε θα μάθεις ποτέ να αγαπάς μια φωτιά θα `σαι όπου περνάς
Και θα καις ότι νιώθουν για σένα,
σε λυπάμαι, λυπάμαι για σένα.
Τα μάτια σου που κλαίγανε
αλήθεια δε μου λέγανε
κομμάτια έχω γίνει.
Κι όμως ακόμα σ’ αγαπώ
γιατί αυτό που νιώθω εγώ
ο χρόνος δεν το σβήνει.
Δε θα μάθεις ποτέ πόσο πόνεσα κ έκλαψα
Δε θα μάθεις ποτέ πόσο μόνος μου ένιωσα
Δε θα μάθεις ποτέ να αγαπάς μια φωτιά θα `σαι όπου περνάς
Και θα καις ότι νιώθουν για σένα,
σε λυπάμαι, λυπάμαι για σένα
|  |
Tекст: Nektarios Bitros
Mузика: Stamatis Yonidis
Прва представа: Stamatis Yonidis
Pisem i cepam pisma
lomim sta je ostalo tvoje
sve sto podseca na tebe.
Za tebe ne postojim vise
i moje jadno srce
puno je tuge.
Nikad neces saznati koliko sam patio i plakao
Nikad neces saznati koliko sam se usamljeno osecao
Nikad neces nauciti da volis, gde god budes prolazila vatru ces da palis
I spaljivaces sve sto budu osecali prema tebi
Zalim te, zao mi te je.
Tvoje oci sto su plakale
nisu mi istinu govorile
ubile su me.
Ali, volim te jos uvek
jer to sto ja osecam
vreme ne moze da izbrise.
Nikad neces saznati koliko sam patio i plakao
Nikad neces saznati koliko sam se usamljeno osecao
Nikad neces nauciti da volis, gde god budes prolazila vatru ces da palis
I spaljivaces sve sto budu osecali prema tebi
Zalim te, zao mi te je.
| |
