| Στίχοι: Διονύσης Ασπιώτης
Μουσική: Διονύσης Ασπιώτης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πλούταρχος
Όταν μιλάς για χωρισμό
να με κοιτάς στα μάτια,
για να θυμάσαι την καρδιά,
που έκανες κομμάτια
Όταν θα φεύγεις γύρισε το βλέμα
και κοίτα εμένα για στερνή φορά
και ίσως πιστέψω πάλι σε ένα ψέμα
πως θα γυρίσεις πίσω στα παλιά.
Αγάπη που έφερες το φως μέσα στα όνειρά μου
έγινες μαχαίρι μέσ’ στα σωθικά μου
και η πικρή σιωπή του χωρισμού η καδιά μου,
δεν βαστά.
Σαν το κρασί μες στο ποτήρι τώρα πια τελειώνω,
πως να σταματήσω απόψε εδώ το χρόνο,
φεύγεις και στο δρόμο έχει μείνει μόνο
παγωνιά.
Και στον αποχαιρετισμό,
να με φιλάς στο στόμα,
για να θυμάσαι την καρδιά
που σ’ αγαπάει ακόμα!
Όταν θα φύγεις στου ματιού την άκρη
κοίτα το δάκρυ πως αργοκυλά,
και ίσως αν ψάξεις της καρδιάς τα βάθη
να βρεις εμένα πλάι σου ξανά.
Αγάπη που έφερες το φως μέσα στα όνειρά μου,
έγινες μαχαίρι μέσ’ στα σωθικά μου
και η πικρή σιωπή του χωρισμού η καδιά μου,
δεν βαστά.
Σαν το κρασί μες στο ποτήρι τώρα πια τελειώνω,
πως να σταματήσω απόψε εδώ το χρόνο
φεύγεις και στο δρόμο έχει μείνει μόνο
παγωνιά.
| | Lyrics: Dionysis Aspiotis
Music: Dionysis Aspiotis
First version: Yiannis Ploutarhos
When you talk about separation
look me into my eyes,
in order to remember the heart,
that you broke it into pieces
When you’ll be leaning, turn the glance
and look me for the last time
and maybe I would believe again in a lie
that you’ll return again in the past.
Love that you brought light in my dreams.
you became knife deep within me
and the bitter silence of the separation, my heart
doesn’t bear it.
Like the wine in the glass I end now,
how can I stop tonight the time,
you leave and it has been left in the street only
freeze.
And in the farewell,
to kiss me to the mouth,
to remember the heart
the still loves you!
When you’ll leave at the edge of the eye
look how the tear flows slowly,
and maybe if you search in the bottom of the heart
to find me again beside you.
Love that you brought light in my dreams.
you became knife deep within me
and the bitter silence of the separation, my heart
doesn’t bear it.
Like the wine in the glass I end now,
how can I stop tonight the time,
you leave and it has been left in the street only
freeze.
| |