 |
Στίχοι: Λάκης Τεάζης
Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Κάθεσαι στο μπαλκονάκι
σαν λουλούδι αθάνατο
μα εγώ σαν τ’ αηδονάκι
παίζω με το θάνατο.
Δε με νοιάζει κι αν πεθάνω
δε με νοιάζει κι αν χαθώ
ένα μόνο με μαραίνει
που μ’ αφήνεις μοναχό.
Σ’ αγαπώ σαν αμαρτία
σε μισώ σαν φυλακή.
Κόψε με αν θες στα τρία
στάλα αίμα δε θα βγει.
Τα βελούδινά σου χείλη
δε ματώσανε ποτές
είσαι η καύτρα στο καντήλι
που το λάδι μου το καις.
Στα μαλλιά σου κρέμασέ με
χτυποκάρδι και βρισιά
να μη βλέπω άλλα χείλη
να σου πίνουν τη δροσιά.
|  |
Lyrics: Lakis Teazis
Music: Spyros Papavasiliou
First version: Dimitris Mitropanos
You’re sitting in the balcony
as an immortal flower
but me as the nightingale
I play with the death.
I don’t care even if I die
I don’t care either even if I get lost
only one (thing) withers me
that you leave me alone.
I love you as a sin
I hate you as a prison.
Cut me if you want into three pieces
not even a drop of blood will come out.
Your velvet lips
they have never bled
you’re the snuff in the candle
that you burn my oil.
Hang me on your hair
heartbeat and swear
not to see other lips
to drink the coolness from you.
| |
