 |
Στίχοι: Νίκος Σαρρής
Μουσική: Αντώνης Σκόκος
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Κιάμος
Αν είχαν άρωμα και χρώμα τα όνειρά μου
θα’τανε γκρίζα θα μύριζαν βροχή
σαν τον χειμώνα την ψυχή
Κάπου στο πάτωμα σπασμένη η καρδιά μου
σαν την κορνίζα που ήμασταν μαζί
έγινε θρύψαλα κι αυτή
Ανεμοθύελλα και δυνατός βοριάς
με καταιγίδα μοιάζει απόψε η μοναξιά μου
χίλιες φορές μου είχες πει πως μ’αγαπάς
χίλια κομμάτια έχεις κάνει την καρδιά μου
Ανεμοθύελλα και δυνατή βροχή
σ’ένα παράθυρο θολό και σκονισμένο
να περιμένω μήπως και φανείς εσύ
εσύ που κάποτε ήσουνα όλη μου η ζωή
Αν είχε δρόμους με δέντρα η ψυχή μου
θα’τανε άδειοι στο φως του δειλινού
σκόρπια ξερόφυλλα παντού
Ανεμοθύελλα και δυνατός βοριάς
με καταιγίδα μοιάζει απόψε η μοναξιά μου
χίλιες φορές μου είχες πει πως μ’αγαπάς
χίλια κομμάτια έχεις κάνει την καρδιά μου
Ανεμοθύελλα και δυνατή βροχή
σ’ένα παράθυρο θολό και σκονισμένο
να περιμένω μήπως και φανείς εσύ
εσύ που κάποτε ήσουνα όλη μου η ζωή
|  |
Lyrics: Nikos Sarris
Music: Adonis Skokos
First version: Panos Kiamos
If my dreams had perfume and color
they would be grey and they would smell rain
like the soul in the winter
Somewhere on the floor my heart (is) broken
like the frame that we were together
it became pieces too
Windstorm and strong north (wind)
my loneliness seems like storm tonight
thousands times you had told me that you love
thousands pieces you have made my heart
Windstorm and strong rain
to a blur and dusty window
to wait on the chance of seeing you to come
you that once you were my whole life
If my soul had roads with trees
they would be empty in the light of the afternoon
scattered dry leaves everywhere
Windstorm and strong north (wind)
my loneliness seems like storm tonight
thousands times you had told me that you love
thousands pieces you have made my heart
Windstorm and strong rain
to a blur and dusty window
to wait on the chance of seeing you to come
you that once you were my whole life
| |
