 |
Στίχοι: Γιάννης Παπαγεωργίου
Μουσική: Κωνσταντίνος Μποσνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Μενιδιάτης
Φίλος πιστός η μοναξιά
κάθε στιγμή με συντροφεύει
με περιμένει σαν εσένα στα σκαλιά
αλλά ποτέ δε φεύγει
Στο δικό σου γκρίζο πάλι δε γυρίζω
κι όταν απ’τα μέρη σου περνάω θα δακρύζω
μα δεν επιστρέφω τώρα πια αντέχω
με μανία ότι σε θυμίζει καταστρέφω
Πιστός κι εγώ στη μοναξιά
έχουμε τους δικούς μας νόμους
κι αν κάπου κάπου σαν εσένα με πονά
εγώ γυρνώ στους δρόμους
Στο δικό σου γκρίζο πάλι δε γυρίζω
κι όταν απ’τα μέρη σου περνάω θα δακρύζω
μα δεν επιστρέφω τώρα πια αντέχω
με μανία ότι σε θυμίζει καταστρέφω
|  |
Tекст: Yiannis Papayioryiou
Mузика: Konstadinos Bosnakis
Прва представа: Hristos Menidiatis
Prijatelj, verna samoca
u svakom trenutku me prati.
Prati me kao i ti u stopu
ali nikada ne odlazi.
U tvoje sivo, ponovo se ne vracam
i kada se u trenutku tvom nadjem, plakacu
ali necu se vratiti, izdrzacu
i ludilo koje na tebe podseca unisticu.
Vernost i ja u samoci
imamo nase zakone
i ako neko, neko kao ti me povredi
okrenucu se ulici.
U tvoje sivo, ponovo se ne vracam
i kada se u trenutku tvom nadjem, plakacu
ali necu se vratiti, izdrzacu
i ludilo koje na tebe podseca unisticu.
| |
