 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Μαθαίνω κι εγώ να επιζώ
και τρέχω γλιστρώ σαν νερό
περνάω καιρό χωρίς λάθος σκέψεις
Χωρίς να ρωτώ πού είσαι εσύ
χωρίς να ρωτώ το γιατί
διαγράφω πολλές στιγμές κι υποσχέσεις μας
Κανονικά η ζωή κυλά κι εμείς
οι ίδιοι εμείς οι δυο δειλοί
Ζήσαμε αυτά που εμείς ζητήσαμε
κι αν λίγο αστοχήσαμε
τον εαυτό μας πείσαμε
φωνάζουμε πως ζήσαμε κι ας έχουμε
κενό μεσ’τη ψυχή μας
κι ας ζούμε εμείς χωριστά
Σε λάθος τροχιά μπαίνεις ζεις
κι εγώ προσπαθώ αφού μπορείς
μα απέχει αυτό απ’την ευτυχία μας
Κανονικά η ζωή κυλά κι εμείς
οι ίδιοι εμείς οι δυο δειλοί
Ζήσαμε αυτά που εμείς ζητήσαμε
κι αν λίγο αστοχήσαμε
τον εαυτό μας πείσαμε
φωνάζουμε πως ζήσαμε κι ας έχουμε
κενό μεσ’τη ψυχή μας
κι ας ζούμε εμείς χωριστά
|  |
Lyrics: Eleana Vrahali
Music: Dimitris Kodopoulos
First version: Peyky Zina
I’m learning to survive too
And I run, I slide like water
I pass time without wrong thoughts
Without to ask where are you
Without to ask why
I erase many moments and our promises
The life rolls normally and us
The same us, the two cowards
We lived what we asked
And if we missed the target for a while
We convinced ourselves
We scream that we lived and even if we have
An emptiness in our soul
And may we live apart
You enter in another orbit, you live
And I try since you can
But this is far from our happiness
The life rolls normally and us
The same us, the two cowards
We lived what we asked
And if we missed the target for a while
We convinced ourselves
We scream that we lived and even if we have
An emptiness in our soul
And may we live apart
| |
