| |
 | The salvation of soul - 2433 Αναγνώσεις   | | | |       |  |
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Άλλες ερμηνείες:
Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου
Της εξοχής τα πρωινά
θα τα βρούμε ξανά
αγκαλιά στο κρεβάτι
και δεν πειράζει που τόσο νωρίς
θα κοιτάμε χωρίς
να γυρεύουμε κάτι.
Της σιγουριάς τα υλικά
είναι λόγια γλυκά
σε κασέτες γραμμένα
γι’ αυτά που ήρθανε τόσο αργά
μα τα πήρε η καρδιά
με τα χέρια ανοιγμένα.
Η Σωτηρία της ψυχής
είναι πολύ μεγάλο πράγμα
σαν ταξιδάκι αναψυχής
μ’ ένα κρυμμένο τραύμα.
Μια παραλία ερημική
και ν’ απλώναμε εκεί
της ζωής μας το βήμα
και δεν πειράζει που τόσα φιλιά
πριν να γίνουν παλιά
θα τα πάρει το κύμα.
Κι εκεί στην άκρη της γραμμής
θα χαρίζουμε εμείς
τα παλιά μας κομμάτια
σ’ αυτά που ήτανε τόσο μικρά
μα που ρίχναν σκια
για να μοιάζουν παλάτια.
| |
Lyrics: Lina Nikolakopoulou
Music: Stamatis Kraounakis
First version: Alkistis Protopsalti
Other versions:
Paidiki Horodia Dimitri Typaldou
We will find again
the mornings in the country
while embracing in the bed
and it doesn’t matter that so early
we will look around
without looking for anything
The materials of safeness
are sweet words
recorded on tapes
for these which were came late
but the heart took them
with the arms opened
The salvation of soul
is a great thing
like a relaxation journey
with a hidden wound
An empty beach
to extend
the step of our life
and it doesn’t matter that so many kisses
before they got old
were taken by the wave
And there, on the edge of the line
we gift
our old pieces
to those which were so small
but they casted a shadow
in order to look like palaces
| |  mephistopheles © 04-11-2007 @ 16:42 |
ystasino
14-04-2010 19:51 | A more liberal, but fluid, translation follows:
Embracing on our bed we shall find again the countryside’s mornings,
And it won’t matter that we’re up so early, looking around, but seeking nothing.
What comprises this certainty is a whisper recorded in memory,
Which passed so swiftly, yet was fully embraced by the heart.
The salvation of the soul is a very big accomplishment,
Like a journey of relaxation with a hidden wound.
If only we extended the steps of our lives on the deserted beach,
It wouldn’t matter that, before they aged, our kisses were washed by the waves.
And right by the edge of the seashore we would gift old pieces of our being,
Those which were so small, but casting a shadow big enough to resemble our palace. |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
