 |
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Άλλες ερμηνείες:
Ελένη Τσαλιγοπούλου
Χρήστος Θηβαίος
Είδα μέσα στη βουή
την παλιά μου αγάπη
τόσες θύελλες εκεί
τόσες πυρκαγιές
Πως να κλείσει η πληγή
πως να βγει το αγκάθι
γιατί βρήκαμε γιατί
τόσες αφορμές
Θα ’μαι πάντα εδώ
να φυλάω αυτά που πέταξες
δεν σε συγχωρώ
για όλες τις φωτιές που ξέχασες
Θα ‘μαι πάντα εδώ
όσα χρόνια κι αν περάσανε
δεν μας συγχωρώ
από φόβο χάσαμε
Στον υπόγειο σταθμό
μια οφθαλμαπάτη
μες στο πλήθος το βουβό
χάθηκε κι αυτή
Δεν το καταλάβαμε
πόσο αργεί η αγάπη
να δούμε δεν προλάβαμε
το τέλος μας αρχή
Θα ’μαι πάντα εδώ
να φυλάω αυτά που πέταξες
δεν σε συγχωρώ
για όλες τις φωτιές που ξέχασες
Θα ‘μαι πάντα εδώ
όσα χρόνια κι αν περάσανε
δεν μας συγχωρώ
από φόβο χάσαμε
|  |
Lyrics: Nikos Portokaloylou
Music: Nikos Portokaloylou
First version: Nikos Portokaloylou
Other versions:
Eleni Tsaliyopoulou
Hristos Thivaios
I saw somewhere in the uproar
my old love
so many storms there
so many forest fires
How can the wound close
how can the thorn get out
why did we find, why,
so many false reasons
I will always be here
to guard what you threw away
I do not forgive you
for all the fires you forgot.
I will always be here
in spite of all the years that passed
I do not forgive us
it was through fear that we lost.
At the station underground
an illusion of the eye
in the crowd, the mute crowd,
that too was lost
We did not realise it
how love comes late
we did not manage to see
our end as a beginning.
I will always be here
to guard what you threw away
I do not forgive you
for all the fires you forgot.
I will always be here
in spite of all the years that passed
I do not forgive us
it was through fear that we lost.
| |
