Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131596 Τραγούδια, 269645 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Вечные дни - 2353 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Αντρέας Μπονάτσος
Μουσική: Αντρέας Μπονάτσος
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου

Και να που έγινε εκείνο που φοβόμουνα
όταν τις πρώτες ώρες πάγωνα και ίδρωνα
όταν χωρίς εσένα αγάπη μου κοιμόμουνα
και πώς να συνηθίσω αυτόν τον χωρισμό

Και να που ο χρόνος δε σε πήρε από μένα
απ’το μυαλό μου την ψυχή θα ήταν ψέμα
τώρα γελάω όπου βρεθώ απελπισμένα
μόνο και μόνο για να σου το πούν εσένα

Οι μέρες τώρα μοιάζουνε αιώνες
ίδια τα καλοκαίρια κι οι χειμώνες
που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
φοβάμαι δε θ’αντέξω θα λυγίσω
δε παν’ να λένε όλοι για ζωές και θαύματα
για μένα τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα

Πόσο μου λείπει να’ξερες η αγκαλιά σου
το κάθε βλέμμα σου το κάθε άγγιγμά σου
και βασανίζομαι μεσ’τις φαντασιώσεις
όσο κι αν ξέρω πως σημάδι δε θα δώσεις

Οι μέρες τώρα μοιάζουνε αιώνες
ίδια τα καλοκαίρια κι οι χειμώνες
που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
φοβάμαι δε θ’αντέξω θα λυγίσω
δε παν να λένε όλοι για ζωές και θαύματα
για μένα τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα

Και να που έγινε εκείνο που φοβόμουνα


лирика: Adreas Bonatsos
lyrics
музыка: Adreas Bonatsos

Первое исполнение: Elena Paparizou

Произошло то, чего я боялась
Когда я в первые часы и замерзала и меня бросало в пот
Когда без тебя, любовь моя, я спала
И как привыкнуть к этому разрыву?

И время не забрало тебя у меня,
Из моей головы, из души - это было бы ложью.
Сейчас куда бы я не пошла, я смеюсь отчаянно, сумасшедши,
Только ради того, чтобю потом люди тебе об этом рассказали.

Дни теперь мне кажутся вечностью
Все равно что лето, что зима.
Ведь одна я не могу жить,
Боюсь я не выдержу, я сломаюсь.
И не важно, что все вокруг мне говорят о жизнях и о чудесах.
Для меня все вещи теперь сложны.

Как мне не хватает, если б ты знал, твоих объятий.
Каждого твоего взгляда, каждого твоего прикосновения.
И я себя наказываю в своём воображении,
Так как я знаю, что и знака ты мне не дашь никакого.

Дни теперь мне кажутся вечностью
Все равно что лето, что зима.
Ведь одна я не могу жить,
Боюсь я не выдержу, я сломаюсь.
И не важно, что все вокруг мне говорят о жизнях и о чудесах.
Для меня все вещи теперь сложны.

Произошло то, чего я боялась

   Celeste, Elena © 09-11-2007 @ 08:37

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο