 |
Στίχοι: Γιάννης Πάριος
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Άλλες ερμηνείες:
Διονύσης Σχοινάς
Όλα μου τα χρόνια που έζησα κοντά σου
κρύα φυλακή και μοναξιά,
θέλω να πετάξω τώρα μακριά σου
μα με τα δικά μου τα φτερά.
Χρόνια πεταμένα στης ζωής την άκρη
και στο περιθώριο εγώ,
έχω ξεχειλίσει, θάλασσες το δάκρυ
φτάνει όμως τώρα ως εδώ.
Τώρα κι εγώ θα ζήσω
πίσω πια δε γυρνώ,
θέλω να ξαναρχίσω
θέλω να λυτρωθώ.
Χτύπαγες σαν κύμα πάνω στην καρδιά μου
κι όμως είχα τόση υπομονή
και τα όνειρά σου ήταν όνειρά μου
έλεγα "θ’ αλλάξει, δεν μπορεί".
Τώρα στον καθρέφτη στέκομαι θλιμμένα
του καιρού σημάδια να μετρώ,
πρέπει να `χει μείνει κάτι και για μένα
από της ζωής το μερτικό.
|  |
Lyrics: Yiannis Parios
Music: Hristos Nikolopoulos
First version: Haroula Alexiou
Other versions:
Dionysis Shoinas
All my years that I lived beside you
Are a cold prison and loneliness,
I want to fly now far away from you
But with my own wings.
Thrown years into life's end
And I'm at the margin,
I've filled to the brim seas, my tear
However, arrives now until here.
Now I'll live as well
I don't come back anymore,
I want to start everything again
I want to be redeemed.
You were beating like a wave on my heart
And yet I had so much patience
And your dreams were mine
I said "It won't change".
Now I'm standing with sorrow in the mirror
Measuring time signals,
Something had to remain for me too
From life's stint.
| |
