 |
Στίχοι: Κώστας Κοντοβάς
Μουσική: Γρηγόρης Κλιούμης
Πρώτη εκτέλεση: Υπόγεια Ρεύματα
Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Νταλάρας
Οι φίλοι μου είναι κραυγές στη σιωπή
Οι φίλοι μου φώτα κινδύνου στο σκοτάδι
Μόνοι σαν δέντρα των κορφών, σαν προσευχή
Παιδιά που δε γυρίζουνε στο σπίτι τους το βράδυ
Οι πιο πολλοί λατρεύουν τις αργίες
μα οι φίλοι μου μισούν τις Κυριακές
Κρύβονται πίσω από τα φώτα στο λιμάνι
βάζουν φωτιές, βάζουν φωτιές
Σ’ αρπάζει από τα μαλλιά η ασημένια σφήκα
βραδιές, βραδιές και σε τινάζει πάνω
Έκανα δρόμο να σε δω μα δε σε βρήκα
στέκω στις μύτες των ποδιών, μα δε σε φτάνω
Κακή εποχή, κακές στιγμές μου φέρνει
Χώμα μυρίζω, μωβ σκιές, βλέπω θαμπά
Σαν ένα σαπιοκάραβο που στα ρηχά ξεσέρνει
Σαν του Ιούδα φίλημα θα φύγω μακριά
Ξέρεις πώς είναι να διαβάζεις στο σκοτάδι
Ξέρεις πώς είναι να δακρύζεις στα κρυφά
Φώτα της πόλης και μεγάλοι άδειοι δρόμοι
Τα όνειρα της Κυριακής κοστίζουν ακριβά
|  |
Lyrics: Kostas Kodovas
Music: Yriyoris Klioumis
First version: Ypoyia Refmata
Other versions:
Yioryos Dalaras
My friends are screams in the silence,
my friends (are) lights of danger in the dark,
alone, like trees on the peeks, like prayers,
(they are) children that don't return home at night.
Most people adore holidays,
but my friends hate Sundays,
they hide behind the lights in the harbour,
they light fires, they light fires.
It grabs you from the hair, the silver wasp,
some nights and it shakes you off.
I had a long way to find you, but I didn't (find you).
I'm standing in my toes, but I can't reach you.
Bad season brings me bad moments
I smell the ground, purple shadows I faintly see.
Like a rotten ship that in the shallow water is dragged,
like Judases kiss, I'll run away.
Do you know how it feels to read in the dark?
Do you know how it feels to shed tears secretly?
City lights and huge empty roads.
Sunday-dreams are too expensive.
| |
