 |
Στίχοι: Γιάννης Νικολαΐδης
Μουσική: Δημήτρης Χάρμας
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης
Ένα αμάξι δίχως φώτα
χάρος που βγήκε παγανιά
του κόσμου έκλεισε την πόρτα
σε μια περήφανη καρδιά
χαράματα στη Μεσογείων
κάτω απ’ το φως των φαναριών
πήρε το δρόμο των αγίων
λεβέντης είκοσι χρονών
Απόψε ένα παλληκάρι
χάθηκε μεσ’τη παγωνιά
έγινε ο δρόμος μαξιλάρι
και του χαϊδεύει τα μαλλιά
απόψε ένα παλληκάρι
δε θα γυρίσει σπίτι του
έγινε η νύκτα ένα σεντόνι
και τύλιξε τη λύπη του
Το γκάζι τέρμα κολλημένο
κόντρα στο ρεύμα των καιρών
και ένα φεγγάρι λυπημένο
στην άσφαλτο των στεναγμών
και λίγα μέτρα παραπέρα
μια διαλυμένη μηχανή
καθώς ξημέρωνε η μέρα
άγγελοι έκλαιγαν στη γη
|  |
Lyrics: Yiannis Nikolaidis
Music: Dimitris Harmas
First version: Notis Sfakianakis
A car without lights
death that came out to hunt
it closed the world’s door
to a proud heart
daybreak at Mesogeion
under the lamp-post’s light
he took the road of the Saints
a twenty years old brave man
Tonight a lad
got lost in the cold
the road became a pillow
and it caresses his hair
tonight a lad
won’t return to his home
the night became a sheet
and it rolled his sorrow
The accelerator is stuck in high velocity
against the current of times
and a grieved moon
at the asphalt of laments
and few meters further
a broken motorbike
while the day was dawning
the angels were crying on earth
| |
