stixoi.info: Najsladja opijenost (Stavento)

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132752 Τραγούδια, 271248 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

	Najsladja opijenost (Stavento) - 2433 Αναγνώσεις

	Στίχοι: Μέθυσος Μουσική: Μέθυσος Πρώτη εκτέλεση: Stavento Ευχαριστώ το Θεό που σε γνώρισα Ευχαριστώ το Θεό που υπάρχεις Ότι κι αν τύχει κι ο κόσμος όλος την πλάτη αν μου γυρίσει κι η τύχη μου κι αυτή αν λακίσει κι αλλού το γλέντι να `χει αρχίσει πάντα θα είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι Σ’ έψαχνα στον ουρανό μα στη γη ήσουν τελικά ήσουν πλάι μου τόσο καιρό μέσα σ’ όνειρα στυφά τσάμπα πήγα μπλέχτηκα σκάρτες καταστάσεις ανέχτηκα είσαι στάλα από βροχή μου δροσίζεις το κορμί είσαι άγγιγμα αγγέλου τώρα μάταια προσπαθώ να σ’ αγγιξω και εγώ μήπως νιώσεις ότι νιώθω Μια που σε είδα και μια που σε είχα σταμπάρει δεν με νοιάζει ότι κι αν λένε εγώ δεν παίρνω χαμπάρι σε κουβαλάω πάντα μαζί στη γιορτή και τη μπόρα ακόμα στοίχους κι όταν γράφω όπως τώρα Σαν ανεξίτηλο στυλό μου `χεις αφήσει σημάδι που δεν λέει με τίποτα να φύγει το ρημάδι δεν μπορώ και δε θέλω να ξεφύγω από κοντά σου είναι αυτό το μαγικό της μυρωδιάς σου είσαι τ’ αστέρι που φωτίζει το δικό μου σκοτάδι και στο κεφάλι είσαι το πιο όμορφο χάδι είσαι Θεόσταλτο δώρο για μενα κι αν είσαι λάθος δε με νοιάζει ας πάνε όλα χαμένα έτσι κι αλλιώς ότι κι αν πέρασα δεν βρήκα τίποτα να με εθίσει είσαι το πιο γλυκό μεθύσι Δεν αισθάνομαι ντροπή μόνο κάποια ηδονή όταν έρθεις κ μ’ αγγίζεις η ανάσα σου καυτή μου `χει λιώσει το κορμί δεν περίμενα να γίνει Τ’ όνομα σου σκέφτηκα και αμέσως ξέφυγα που θα πάει αυτό φοβάμαι θα επέλεγα ζωές να χα αναρίθμητες και σε όλες θα ζητούσα εσένα φάνηκες στα ξαφνικά μέσα απ’ το πουθενά και ανέστησες τα κύτταρά μου, τα νεκρά Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω μα μην τελείωσες γρήγορα γιατί μόνος θα μείνω και τι θα γίνω ίσως και να με φτύνω πάλι αλλά αλήθεια ό, τι κι αν πέρασα θα λέω χαλάλι Εσένα διπλά μου όταν έχω δε φοβάμαι κανένα γιατί έχω τα όνειρα μου όλα τότε λυμένα για σκέψου στην ψυχή μου να τα είχα κρυμμένα κι αληθινό να μην γινότανε ποτέ ούτε ένα ένα ποτήρι ακόμα βάζω και δεν ξέρω τι αισθάνομαι απλά όταν ακούω εσένα χάνομαι και πιάνομαι πάνω σου για να στηριχτώ η για ν’ ακούσω το πιο όμορφο σου ουρλιαχτό Κι αφού λοιπόν πίνε πίνε έχω λαλήσει και η σκέψη μου δεν λέει άλλο κουπλέ να μου χαρίσει γουστάρει κι αυτή κάπου εδώ να μ’ αφήσει μ’ αλήθεια είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι	Tекст: Methysos Mузика: Methysos Прва представа: Stavento Hvala Bogu što sam te upoznao Hvala Bogu što postojiš Šta god da se desi, i ceo svet ledja ako mi okrene i moja sreća ako me napusti i negde drugde zabava da počne uvek ćeš biti ti moja najsladja opijenost Na nebu sam te tražila, ali na zemlji si ipak bio pored mene tako dugo u snove sam gorke, džabe išla, uplela se trpela loše situacije ti si kap kiše, moje telo osvežavaš ti si dodir andjela sad uzalud pokušavam da te dodirnem i ja možda osetiš ono što ja osećam Jednom sam te video i jednom sam te memorisao ne zanima me šta pričaju, ne razumem ja to uvek te nosim sa sobom, kad je veselo, i kad je teško čak i kad pišem stihove, kao sada Kao olovka što ne bledi, ostavila si trag na meni i nema šanse nikako ruševina da se sredi ne mogu i ne želim da odem od tebe ta magija tvog mirisa utiče na mene ti si zvezda što obasjava moj put mračni i najlepši si dodir po kosi ti si Bogomdana za mene i ako si greška, baš me briga, nek ode u propast sve i onako u svemu što sam doživeo, nisam našao ništa da se naviknem na to ti si najsladja opijenost Ne osećam stid, samo uživanje kad pridješ i dodirneš me tvoj vreli dah istopio mi je telo nisam očekivala to Tvog imena sam se setila i istog trena poletela gde će nas odvesti, bojim se toga kad bih mogla birala bih da imam nebrojeno života i u svim bih tebe tražila pojavio si se iznenada, niotkuda i oživeo svaku ćeliju u meni što je bila mrtva Gledam te u svojoj čaši i pijući te ispijam ali nemoj nestati brzo, jer ću ostati sam i šta ću onda možda mi se sve sruši, ali zaista sve što sam prošao, govoriću "alal vera" Kad te imam uz sebe, nikoga se ne plašim jer su mi svi snovi tada ostvareni zamisli, da mi je u duši sve skriveno i da se nikad ne desi nešto iskreno još jednu čašu sipam, i ne znam šta osećam jednostavno, kad te čujem, pogubim se sav i hvatam se, da se oslonim na tebe da bih čuo tvoje najlepše urlanje i kad sam se dakle otkačio uz piće i misli neće opet tišinu da mi poklone svidja se i njima tu negde da me ostave Ma, stvarno, ti si najsladja opijenost
*neraidaBGD, Ivana* © 25-12-2007 @ 18:17**

servoellhnas, servoellhnas 16-07-2008 08:26	::yes.:: ::yes.::
neraidaBGD, Ivana 31-12-2007 12:54	::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο