 |
Στίχοι: Μαρία Κ. Παπαδοπούλου
Μουσική: Μαρία Κ. Παπαδοπούλου
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Είναι σκληρό
να προσπαθώ
να σ’ αποχωριστώ.
Είναι βαρύ
να σου το πω
πως θα σου τ’ ορκιστώ.
Είναι πικρό
ν’ αδυνατώ
να απαγκιστρωθώ.
Νοσταλγικά
στο παρελθόν
κουρνιάζω άρρωστα.
Μια μέρα που φυσά
έλα για να μου βρεις
ποιος άνεμος μου φέρνει
τη θλίψη ξανά.
Θέλω να μπω
να διαλυθώ
μες στην εικόνα σου.
Αχ! Να μπορούσα ν’ αρπαχτώ
από τα χρόνια σου.
Μια μέρα που φυσά
έλα για να μου βρεις
ποιος άνεμος μου φέρνει
τη θλίψη ξανά.
Μια μέρα φύσηξε
κι ήρθε και σ’ έκαψε
ο άνεμος που φέρνει
τη θλίψη ξανά.
Είναι σκληρό
να σου το πω...
|  |
Lyrics: Maria K. Papadopoulou
Music: Maria K. Papadopoulou
First version: Mihalis Hatziyiannis
It’s hard
to try
to separate you.
It’s heavy
to tell you
that I’ll promise to you.
It’s bitter
not to be able
to be unhooked.
Nostalgically
in the past
I roost sickly.
A day that blows
come to find
which wind brings to me
again the sorrow.
I want to get in
to be exhausted
in your image.
Oh! I wish I could get caught
from your years.
A day that blows
come to find
which wind brings to me
again the sorrow.
A day blew
and it came and it burned you
the wind which brings
again the sorrow.
It’s hard
to tell you…
| |
