 |
Στίχοι: Νίκος Παπαδόπουλος
Μουσική: Νίκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης
Μου μίλαγες θυμάμαι για ταξίδια μακρινά
Κοιτούσα παγωμένος τα σημάδια σου στο χέρι
Αυτός ο δρόμος σου `λεγα δε βγάζει πουθενά
Μια νύκτα έσβησες κι εσύ όπως σβήνει ένα αστέρι
Καλό ταξίδι να `ναι φίλε το στερνό σου
Θα πούνε στις ειδήσεις τ’ όνομά σου κι έναν αριθμό
Τ’ όνειρο φίλε μου δεν ήτανε δικό σου
στο δάνεισαν μ’ αντάλλαγμα ένα θάνατο αργό
Οι φίλοι σ’ είχανε ξεγράψει το τέλος σου είπαν δε θ’ αλλάξει
Κι αν κάποιος θα βρεθεί να κλάψει
Θα `ναι μονάχα η μάνα σου
Δεμένα τα όνειρά σου σαν καράβια στο μουράγιο
Μονάχα η σκόνη έλεγες πως σου άνοιγε πανιά
Μια νύκτα από κείνες που δεν είχες πια κουράγιο
Σαλπάρισες μονάχος κι έκοψες τα σκοινιά
Καλό ταξίδι να `ναι...
|  |
Lyrics: Nikos Papadopoulos
Music: Nikos Papadopoulos
First version: Notis Sfakianakis
Recuerdo que me hablabas de viajes lejanos
Miraba congelado tus marcas en la mano
Te decía que este camino no termina a ningún sitio
Una noche apagaste tú también como se apaga una estrella
Que sea bueno, amigo, tu ultimo viaje
Dirán en las noticias tu nombre y un número
El sueño, mi amigo, no fue tuyo
te lo prestaron como intercambio con una muerte lenta
Sus amigos te habían borrado, dijeron que tu fin no cambiará
Y si alguien llorará
Será sólo tu madre
Atados tus sueños como los barcos en el puerto
Sólo el polvo, decías, que no te abría velas
Una noche de ellas que no tuviste más coraje
Saliste del puerto solo y cortaste las cuerdas
Que sea bueno...
| |
