 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μιχάλης Τερζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Μην ακούς τους άκαπνους και τους βολεμένους
τους καλούς τους έξυπνους τους προσκυνημένους
φτάνουν πια τα ψέματα και τα παραμύθια
άκου από μένανε την πικρή αλήθεια
Όσοι αξίζαν για κρεμάλα στα ψηλά και στα μεγάλα
κι οι λεβέντες και οι άντρες μ’ αίμα βάψανε τις μάντρες
Οι καιροί είναι δίκοποι όπως τα μαχαίρια
κι οι καημοί ανείπωτοι στα δικά μας χέρια
τη ζωή μας παίζουνε στα χαρτιά στα ζάρια
και μας παζαρεύουνε σ’ άθλια παζάρια
Όσοι αξίζαν για κρεμάλα στα ψηλά και στα μεγάλα
κι οι λεβέντες και οι άντρες μ’ αίμα βάψανε τις μάντρες
|  |
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Music: Mihalis Terzis
First version: Yioryos Dalaras
Do not listen to those who have never smelled gunpowder, those who live in comfort,
the good boys, the clever boys, those who have submitted.
Enough lies now, enough tales,
now hear from me the bitter truth.
Those who deserved the gallows are in the high and mighty places,
while the levendes, the real men, have painted the walls with their blood.
These times cut on both sides, like double-edged blades
and grief untold is in our own hands.
They are gambling with our life at cards, at dice,
bargaining us away in mean bazaars.
Those who deserved the gallows are in the high and mighty places,
while the levendes, the real men, have painted the walls with their blood.
| |
