| Στίχοι: Διονύσης Τζεφρώνης
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άλλες ερμηνείες:
Ελένη Βιτάλη
Το χιόνι άσπρο στο βουνό μα η ψυχή μου μαύρη
το περιστέρι τ’ ορφανό παρηγοριά που νά `βρει
οι μέρες φεύγουν κι ο καιρός μα το μαράζι μένει
χοντρό σκοινί παίρνει ο καημός τα σωθικά μου δένει
Άμα δε σε δω το βράδυ ζωντανός θα πάω στον Άδη
ζωντανός θα πάω στον Άδη άμα δε σε δω το βράδυ
Σου στέλνω γράμμα σε χαρτί κι απάντηση δε δίνεις
τη δόλια μου καρδιά γιατί σαν το κερί τη σβήνεις
Κι αν σβήσω όλες τις συμφορές θα `ναι διπλός ο πόνος
γιατί πεθαίνει δυο φορές όποιος πεθαίνει μόνος
Άμα δε σε δω το βράδυ ζωντανός θα πάω στον Άδη
ζωντανός θα πάω στον Άδη άμα δε σε δω το βράδυ
| | Lyrics: Dionysis Tzefronis
Music: Adonis Vardis
First version: Yioryos Dalaras
Other versions:
Eleni Vitali
White is the snow on the mountain, but black is my soul:
the dove, the orphaned dove, where will it find comfort?
The days are passing, and so is time, but the heartache is staying,
grief takes a thick rope and ties me up inside.
If I don't see you tonight, I will go down into Hell alive
Alive I will go down into Hell, if I don't see you tonight
I send you a letter on paper and you give me no answer,
my poor little heart - why do you snuff it like a candle?
And even if I wipe out all the miseries, the pain will still be double
because that one dies twice, who dies alone
If I don't see you tonight, I will go down into Hell alive
Alive I will go down into Hell, if I don't see you tonight
| |