|
| The ballad of sea’s water - 2434 Αναγνώσεις | | | | | Στίχοι: Federico Garcia Lorca
Μουσική: Όναρ & Teresa Salgueiro
Πρώτη εκτέλεση: Όναρ
Η θάλασσα χαμογελάει
με στόμα από αφρό
και χείλια απ’ ουρανό,
σαν σκοτεινό κορίτσι,
που τον άνεμο σπάει
πουλώντας το νερό των θαλασσών
Η θάλασσα χαμογελάει
έχει στόμα από αφρό
και μάτια ουρανό
σαν μητέρα που ένα δάκρυ σκορπάει
και πικραίνει το νερό των θαλασσών
Τι μας φέρνεις αγόρι..;
Τι κυλάει στο αίμα σου ..;
Σας φέρνω το νερό των θαλασσών...
Τι φταίει μητέρα για τα μεγάλα σου δάκρυα..;
Κλαίω το νερό των θαλασσών
Πως γεννιέται η μεγάλη σου πίκρα..;
Κύριε, πικραίνει το νερό των θαλασσών
Πουλάω το νερό των θαλασσών
Πουλάω το νερό των θαλασσών
Η θάλασσα χαμογελάει...
Πουλάω το νερό των θαλασσών
| | Lyrics: Federico Garcia Lorca
Music: Onar & Teresa Salgueiro
First version: Onar
Sea smiles
with mouth of spume
and lips of sky,
like dark girl
that breaks the wind
selling the water of the seas
Sea smiles
she has mouth of spume
and eyes sky
like mother who scatters a tear
and bitters the water of the seas
Boy, what brings us…?
What does it flows in your blood…?
-I bring you the water of the seas…
What is responsible, mother, for your big tears…?
-I cry for the water of the seas
How is created your great bitterness…?
-Mister, it bitters the water of seas
I sell the water of the seas
I sell the water of the seas
Sea smiles...
I sell the water of the seas
| | maria_gr © 18-03-2008 @ 02:27 |
Avellinou 15-08-2014 15:02 | The spanish poem is quite diferent it says:
The sea
Smiles in the distance.
Foam teeth
Sky lips
What do you sell, O turbid young
with breasts exposed?
I sell, sir, the water
of the seas.
What do you have, oh black young
mixed with your blood?
I have, sir, the water
of the seas.
These salty tears
Where do they come from, mother?
I am crying, sir, the water
of the seas.
Heart, where is this deep bitterness
born?
Seawater tastes very bitter
The sea
smiles in the distance.
Foam teeth
sky lips.
I have made this version departing from google's version, which, even if quite right regarding vocabulary, was such a syntatic mess I doubth anyone could have understood much of it. Here are the original words:
El mar
sonríe a lo lejos.
Dientes de espuma,
labios de cielo.
¿Qué vendes, oh joven turbia
con los senos al aire?
Vendo, señor, el agua
de los mares.
¿Qué llevas, oh negro joven,
mezclado con tu sangre?
Llevo, señor, el agua
de los mares.
Esas lágrimas salobres
¿de dónde vienen, madre?
Lloro, señor, el agua
de los mares.
Corazón, y esta amargura
seria, ¿de dónde nace?
¡Amarga mucho el agua
de los mares!
El mar
sonríe a lo lejos.
Dientes de espuma,
labios de cielo.
Μια κατα λεξη (και άσχηνη, νομίζω) δικη μου μεταφραση
Η θάλασσα
Χαμογελά μακρια,
δόντια απ΄ αφρό
χείλη απ΄ ουρανό
Τι πουλάς, ω θολή νεανίδα
με τα στήθη εκτεθειμένα;
Πουλάω, κύριε, το νερό
των θαλασσών.
Τι έχεις, ω μαύρε νεαρε
αναμιχθεν με το αίμα σου;
Έχω, κύριε, το νερό
των θαλασσών.
Αυτά τα αλμυρά δάκρυα
Από πού προέρχονται, μητέρα;
Δακρυζω, κύριε, το νερό
των θαλασσών.
Καρδιά, πού γενήθηκε
αυτή η σοβαρή πικρα;
Το Θαλασσινό νερό πικραινει πολυ
Η θάλασσα
χαμόγελα μακριά.
δόντια απὀ αφρό
χειλια από ουρανό |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|