 |
Στίχοι: Γιώργος Αετόπουλος
Μουσική: Γιώργος Αετόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Αετόπουλος
Θέλω να παίξω ενα ρυθμό να σε χορέψω
Να με κοιτάξεις άλλη μια φορά γυμνή
Μεσ’ απ’ τα ρόδα του κορμιού σου μαγεμένη
Να με κοιτάξεις άλλη μια φορά γυμνή
Κι ας ξεχαστώ...
Θέλω να παίξω ένα παιχνίδι με τον χρόνο
Να με κοιτάξει άλλη μια φορά σκυφτός
Πίσω απ’ τη ρόδα που γυρίζει τρομαγμένος
Να με κοιτάξει άλλη μια φορά σκυφτός
Κι ας ξεχαστώ...
Κι ας ξεχαστώ μέσα στης τύχης το βαγόνι
Μια ευκαιρία θα ζητήσω απ’ τις ευχές
Το χιόνι που `λιωσε να ξαναγίνει χιόνι
Στερνό κρεβάτι για ανήσυχες ψυχές
Κι ας ξεχαστώ...
Θέλω να πώ ένα τραγούδι για τους φίλους
Που ξενυχτάνε χρόνια τώρα με μια ευχή
Να ξημερώσουνε και να `ναι η ζωή τους
Πιο καθαρή κι από τον ήλιο το πρωί
Κι ας ξεχαστώ...
Θέλω ν’ ακούσω ένα ρεφραίν να τραγουδήσω
Μ’ όσους αντάμωσαν μαζί στην πόλη αυτή
Το μονοπάτι που τραβάει για το φάρο
Μ’ όσους αγάπησαν μαζί την πόλη αυτή
Κι ας ξεχαστώ...
Κι ας ξεχαστώ μέσα στης τύχης το βαγόνι
Μια ευκαιρία θα ζητήσω απ’ τις ευχές
Το χιόνι που `λιωσε να ξαναγίνει χιόνι
Στερνό κρεβάτι για ανήσυχες ψυχές
Κι ας ξεχαστώ...
|  |
Lyrics: Yioryos Aetopoulos
Music: Yioryos Aetopoulos
First version: Yioryos Aetopoulos
I want to play a beat to make you dance
To look at me one more time undressed
Between the roses of your body bewitched
To look at me one more time undressed
And let's forget...
I want to play a game with the time
To look at me one more time bent
Behind the wheel that turning scared
To look at me one more time bent
And let's forget...
And let's forget in the luck wagon
I will ask a chance from the compliments
The snow that melt become again snow
Narrow bed for anxious souls
And let's forget...
I want to sing a song for the friends
That stay up for years with a compliment
To wake up and their life
Is gonna be cleaner than the morning sun
And let's forget...
I want to hear a song to sing
With those that meet together this city
The path that goes to the firehouse
With those that loved together this city
And let's forget...
And let's forget in the luck wagon
I will ask a chance from the compliments
The snow that melt become again snow
Narrow bed for anxious souls
And let's forget...
| |
