 |
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Κάτι ρωτάς,
κάτι απαντώ.
Λέξεις, λέξεις μες στο χρόνο.
Κάπου είσαι εσύ,
κάπου κι εγώ.
Κάπου κάπου σ’ ανταμώνω.
Κάποιες φορές,
στιγμές στιγμές
μοιάζουν όλα κερδισμένα.
Ξαναγυρνάς,
ξαναγυρνώ
στη συνήθεια και στο ψέμα.
Πώς θες να γίνουμε ένα
αν όλα τα κρυμμένα
δεν τα φωτίσουμε;
Πώς θες να γίνουμ’ ένα
αν τα φανερωμένα
δεν τ’ αφανίσουμε;
Όλα στο φως ριγμένα
κι όλα πυρπολημένα
να τα γνωρίσουμε.
Τι να σου πω για μένα
αν όλα τα σβησμένα
δεν τα φωτίσουμε;
Όποιος μπορεί,
όποιος βαστά
την αλήθεια του γυρεύει.
Κι όταν τη βρει
την παρατά
και στο φως μεταναστεύει.
Πώς θες να γίνουμε ένα
αν όλα τα κρυμμένα
δεν τα φωτίσουμε;
Πώς θες να γίνουμ’ ένα
αν τα φανερωμένα
δεν τ’ αφανίσουμε;
Όλα στο φως ριγμένα
δικά μας κι όλα ξένα
για να τα ζήσουμε.
Πώς να μου πεις ποιος είσαι;
Το παραμύθι χτίσε
να το γκρεμίσουμε.
Πώς θες να γίνουμε ένα
αν μέσα στα κρυμμένα
δεν ταξιδέψουμε;
Πώς θες να γίνουμε ένα
αν τα φανερωμένα
δεν τα ξοδέψουμε;
Όλα στο φως ριγμένα,
η αλήθεια και το ψέμα
κι όσα δεν είπαμε.
Βάλε φωτιά στο βλέμμα,
ρίξε ένα φως σαν αίμα
κι ύστερα κοίτα με.
Όλα στο φως
Όλα στο φως...
|  |
Tekst: Alkinoos Ioannidis
Muziek: Nikos Xydakis
Eerste optreden: Eleftheria Arvanitaki
Je vraagt iets,
ik antwoord iets.
Woorden, woorden in de tijd.
Jij bent ergens,
en ergens ben ik.
Af en toe ontmoet ik je.
Sommige keren
zijn er momenten
dat alles verdiend lijkt.
Je keert terug,
ik keer terug
naar gewoontes en leugens.
Hoe wil je dat we één worden
als we niet al het verborgene
in het licht brengen?
Hoe wil je dat we één worden
als we alles wat aan het licht kwam
niet zouden uitwissen?
Al wat aan het licht kwam
en al wat we verbrand hebben
moeten we erkennen.
Wat zal ik je over mezelf vertellen
als we niet al het verdoezelde
terug in het licht brengen?
Wie kan,
wie volhoudt,
zoekt zijn waarheid.
En als hij ze vindt
geeft hij ze op
en verhuist naar het licht.
Hoe wil je dat we één worden
als we niet al het verborgene
in het licht brengen?
Hoe wil je dat we één worden
als we alles wat aan het licht kwam
niet zouden uitwissen?
Al wat in het licht gegooid werd,
het onze en dat van anderen,
moeten we beleven.
Hoe ga je me zeggen wie je bent?
Het fabeltje werd gebouwd
opdat we het zouden slopen.
Hoe wil je dat we één worden
als we in het verborgene
niet kunnen rondreizen?
Hoe wil je dat we één worden
als we alles wat aan het licht kwam
niet kunnen spenderen?
Al wat in het licht terechtkwam,
de waarheid en de leugen,
en al wat we niet zegden.
Leg vuur in je blik,
werp een licht als bloed,
en kijk me dan aan.
Alles in het licht…
Alles in het licht…
| |
