 |
Στίχοι: Μάνος Ξυδούς
Μουσική: J Fearnley
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας & Μπάμπης Στόκας
Ο αγέρας στα παράθυρα της πόλης τραγουδάει
το κρύο έπιασε χοντρό στις λάμπες περπατάει
κάτι φαίνεται μακριά στου δρόμου την αρχή
που τρεμοσβήνει σαν πυγολαμπίδα στη βροχή
Μάνα τις βαλίτσες μου πού έκρυβες καιρό
κατέβασέ τες δωσ’ τες μου δεν κάθομαι εδώ
μη με ρωτάς πού πάω δε θα ξέρω να σου πω
με γράμματα και κάρτες θα μαθαίνεις ότι ζω
Είμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νερά
μα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως
Σε μια βδομάδα θα `μαι πια σε τόπους μακρινούς
μέσα στους κήπους του Βαν Γκογκ που ανάβουνε πυρσούς
μπορεί στην πόλη της Οξφόρδης που μυρίζει χθες
με δυο βαρέλια μπίρα στου Μονάχου τις γιορτές
Μια πολκα με τους Ρώσους στης Μονμάρτης τα στενά
από γέφυρες να βλέπω του νερού τα μυστικά
πάνω σε ντόκους οι τσιγγάνοι ξυπνάνε τα βιολιά
κι ανοίγουν χιονισμένα τα βλέφαρα του μπαρ
Είμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νερά
μα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως
Το μέλι απ’ τα μάτια της στάζει πάνω στο μπαρ
πανέμορφη τη βλέπω κι ας μην έχω ξαστεριά
ακόμα δυο ποτήρια αχ και θ’ αρχίσει να γελά
και θα βαρυγκομάει κάποιου άντρα τη χαρά
Κι όπως θα ψάχνει κάποιο βλέμμα μπορεί και να με δει
στη βάρκα μας επάνω να ζητάω επιστροφή
θε έρθει λίγο πιο κοντά μου κι εγώ σ’ αυτή
και έτσι αγκαλιασμένοι θα βουλιάξουμε μαζί
Είμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νερά
μα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως
|  |
Lyrics: Manos Xydous
Music: J Fearnley
First version: Yioryos Dalaras & Babis Stokas
The wind is singing in the windows of the city
the cold is so severe it's going on the lamps
something is seen far away at the beginning of the road
it's trembling like a firefly in the rain
Mother, my suitcases that you did hide for a long time
take them down and give them to me, I'm not staying here
don't ask me where I'm going, I don't know what to say to you
by letters and postcards you'll know that I'm alive
We are all here in the mad evening
and our boat cuts the waters
but the only thing I wont and ask to see
the smiles of the sun and the light of my country
In one week I'll be in places far away
in the garden of Van Gogh where there are lit torches
maybe in Oxford that smells of yesterday
with two barrels of beer at festivals of Munich
A polka with the Russians in the alleys of Montmarte
from the bridges I will se the secrets of the water
at the docks the gypsies wake the violins
and they wake the wintry eyelids of the bar
We are all here in the mad evening
and our boat cuts the waters
but the only thing I wont and ask to see
the smiles of the sun and the light of my country
The honey is dripping from her eyes over the bar
I found her beautiful although I don't see clear
two more glasses, ach, and she will start laughing
and she will accuse a man for his pleasure
And like she's searching to catch an eye she can see me
I wish to return to our boat
she will come a bit more close to me and I to her
and embraced like that we will sink together
We are all here in the mad evening
and our boat cuts the waters
but the only thing I wont and ask to see
the smiles of the sun and the light of my country
| |
