 |
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μιχάλης Τρανουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Αφροδίτη Μάνου
Άλλες ερμηνείες:
Μωρά στη φωτιά
Το επάγγελμά μου το εξασκώ
στο Κάιρο και στη Δαμασκό
Χρόνους εννιά και πλέον
σαν ένας χαμαιλέων
Πρωί πρωί χαράματα
κόβω απ’ τον ήλιο γράμματα
Στη γλώσσα που διαβάζουνε
οι αγράμματοι κι αγιάζουνε
Κατά τις έντεκα παρά
το στήνω μες στην Αγορά
Πουλάω φως ουράνιο
στίχους απ’ το Κοράνιο
Πουλάω τ’ όχι και το ναι
κι όσα ποτέ δεν είδανε
Στη Λεϊλά στη Λεϊλέ
πουλάω το ροζ και το βιολέ
Στο τζαμί την ώρα που `ναι
οι πιστοί και προσκυνούνε
Κάνω κι έρχονται από πέρα
τα ουρί μες στον αέρα
Μια στιγμή στο δειλινό
ρίχνω χρώμα γαλανό
Ύστερα πάνω απ’ τα κάστρα
πάω να καρφώσω τ’ άστρα
Δεν είμαι Μωαμεθανός
ούτε και ανήκω κανενός
Σ’ όσους και να πάω τόπους
ίδιους βρίσκω τους ανθρώπους
Το επάγγελμά μου το εξασκώ
στο Κάιρο και στη Δαμασκό
Χρόνους εννιά και πλέον
σαν ένας χαμαιλέων
|  |
Lyrics: Odysseas Elytis
Musica: Mihalis Tranoudakis
Prima esecuzione: Afroditi Manou
Altri spettacoli:
Mora sti fotia
Il mio mestiere lo esercito
al Cairo e a Damasco
Da nove anni e più
come un camaleonte
La mattina appena albeggia
colgo parole dal sole
Nella lingua in cui leggono
gli ignoranti e si santificano
Alle undici o poco prima
mi piazzo nel mercato
Vendo luce celeste
versetti del Corano
Vendo il no e vendo il sì
e quanto non si vide mai
A Leilà ed a Leilè
vendo il rosa ed il violetto
In moschea quando ci sono
i fedeli e si prosternano
Faccio venire dall'aldilà
le urì attraverso l'aria
Ad un tratto verso sera
stendo un colore azzurro
Poi sopra i bastioni
vado a inchiodare le stelle
Non sono Maomettano
e non sono di nessuno
In quanti posti vada
trovo uomini sempre uguali
Il mio mestiere lo esercito
al Cairo e a Damasco
Da nove anni e più
come un camaleonte
| |
