 |
Στίχοι: Μπέρτολτ Μπρέχτ
Μουσική: Kurt Weill
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Από ποτά ξεφρενιασμένοι, λουσμένοι από τις αστραπές
Και από δαιμόνους φιλημένοι στων καραβιών τις κορυφές
σα σκελετοί ηλιοδαρμένοι, αρρώστια, μπόχα, πυρετοί
μα τραγουδάνε πεινασμένοι όσοι απόμειναν ορθοί:
«Ανέμοι πάρτε μας μακριά, σ’ ορίζοντες αστραφτερούς
πνίχτε και κάφτε τους θεούς, θεός για μας η θάλασσα»
Κάμπος βαθύς και γη σπαρμένη, λιμάνια, πόρνες, καπηλειά
κάθε στεριά τούς είναι ξένη, γι’ αυτούς η θάλασσα στεριά
πατρίδα τους και περιβόλι το ανεμόδαρτο σκαρί
όπου δεν έχει αραξοβόλι, ούτε σημαία στην κορφή
«Ανέμοι πάρτε μας μακριά, σ’ ορίζοντες αστραφτερούς
πνίχτε και κάφτε τους θεούς, θεός για μας η θάλασσα»
Μα ένα βράδυ του Απρίλη τ’ άστρα θα τους απαρνηθούν
μήνυμα η θάλασσα έχει στείλει οι πειρατές ν’ αφανιστούν
Ο ουρανός, ο σύντροφός τους, σκέπασε κάθε ξαστεριά
και ο γαρμπής, ο αδερφός τους, τους πνίγει σε βαθειά νερά
«Ανέμοι πάρτε μας μακριά, σ’ ορίζοντες αστραφτερούς
πνίχτε και κάφτε τους θεούς, θεός για μας η θάλασσα»
Όρθια κύματα τινάζουν στα επουράνια το σκαρί
στης αστραπής το φως κοιτάζουν το χάος που τους καρτερεί
Άνεμοι παίρνουν το τιμόνι και ενώ στην κόλαση βουτούν
οι πειρατές –μαύροι δαιμόνοι ακούγονται που τραγουδούν:
«Ανέμοι πάρτε μας μακριά, σ’ ορίζοντες αστραφτερούς
πνίχτε και κάφτε τους θεούς, μας φτάνει εμάς η θάλασσα»
|  |
Lyrics: Bertolt Breht
Music: Kurt Weill
First version: Maria Faradouri
From all the drinks frenzied, living beyond the thunders
And from the demons kissed at the tops of their ships
Like skeletos suntanned, fevers, sickness, stench
But they sing even they starve the ones that are still on their feet;
"Winds take us far away, to horizons shimmering
Drown kai burn all the gods, the only god for us the sea"
Plain deep and land strewn, ports, harlots, pothouses more
Every land is strange for them, for they call the sea their land
Their motherland and their garden not other but the windy slips
That it does not have any anchorage, neaither a flag on its peak
"Winds take us far away, to horizons shimmering
Drown kai burn all the gods, the only god for us the sea"
But on a night of the April, the stars will disavow them
All the pirates to disappear is the mesage the sea has sent
The sky, their mate, has covered all the clear skies
And the Southwest Wind, their brother, drowns them to waters deep
"Winds take us far away, to horizons shimmering
Drown kai burn all the gods, the only god for us the sea"
Waves ruthless throw to the sky the ship
To the thunder's light they look the chaos that is waiting them
Winds take the helm and while they dive to the hell
The pirates -black demons- are heard to sing;
"Winds take us far away, to horizons shimmering
Drown kai burn all the gods, sea is enough for us"
| |
