 |
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Άλλες ερμηνείες:
Χρήστος Θηβαίος
Μία φορά θα χαίρεσαι κι έναν καιρό θα τρέμεις
Του πρωινού η παγωνιά θα σου τρυπάει τα στήθη
Καθένας μας στο στρόβιλο ετούτης της ανέμης
Χρωστάει ένα θάνατο και ένα παραμύθι
Από τους δρόμους μάζευα τα λόγια μου
Όπως μαζεύουν τα παιδιά απ’ τα νυχτέρια
Το καλοκαίρι είχε μπερδευτεί στα πόδια μου
Και τα μαλλιά σου μου έδεναν τα χέρια
Στην αυταπάτη μέχρι τέλους
Και στην αλήθεια ως τη σταλιά
Θα `μαι άγγελος με τους αγγέλους
Θα `μαι σκυλί με τα σκυλιά
Ύστερα κύλησε ο καιρός και τράβηξα τον κλήρο μου
Πήγα στα χρόνια ανάποδα κι έσπασα την ορμή τους
Ένας καινούργιος κόσμος τώρα γεννιόταν γύρω μου
Όλοι γελούσαν σαν τρελοί, δεν ήμουνα μαζί τους
Έτσι αμίλητος τους είδα να περνάνε
Να μαρτυράνε τη ζωή στόμα με στόμα
Να ορκίζονται στα σώματα, τα χέρια να ευλογάνε
Κι έλεγα ακόμα αυτή η τρέλα, λίγο ακόμα
|  |
Lyrics: Odysseas Ioannou
Music: Miltiadis Pashalidis
First version: Miltiadis Pashalidis
Other versions:
Hristos Thivaios
Once you'll be happy and once you'll shake
Morning freeze will pierce your chest
Each one of us in the turbine of this love
ows a death and a fairy tale.
I was picking up my words from the streets
As they pick up children from my lucubration
Summer had got into a tangle among my legs
And your hair used to tie my hands
In the illusion until he end
And in the truth until the drop
I'll be angel among angels
I'll be dog among dogs
Then time rolled and I took my chance
I went against the years and broke their strength
A new world being borned around me
They were all laughing out loud, I was not with them
Speachless, I saw them passing by.
Confessing life, from mouth to mouth
Giving oath to the body, blessing the gands
And I was saying more madness, little bit more
| |
