 |
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Άλλες ερμηνείες:
Διονύσης Τσακνής
Χαρούλα Αλεξίου & Αλκίνοος Ιωαννίδης & Σωκράτης Μάλαμας
Χαρούλα Αλεξίου & Νίκος Πορτοκάλογλου
Σχεδόν πενήντα χρόνια
βάσανα και διωγμοί,
τώρα στη μαύρη αρρώστια
ανάξια πλερωμή.
Το δίκιο του αγώνα
πολλά σου στέρησε,
μα η ζωή λεχώνα
ελπίδες γέννησε.
Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ’ όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".
Ποτέ δε λες η μοίρα
πως σε αδίκησε,
μα μόνο η Ιστορία
αλλιώς σου μίλησε.
Σκυφτός στα καφενεία,
στους δρόμους σκεφτικός,
μα χθες μες στην πορεία
περνούσες γελαστός.
|  |
Paroles: Manolis Rasoulis
Musique: Manos Loizos
Première Performance: Haroula Alexiou
Autres interprétations:
Dionysis Tsaknis
Haroula Alexiou & Alkinoos Ioannidis & Sokratis Malamas
Haroula Alexiou & Nikos Portokaloylou
Presque 50 ans
De tortures et persécutions
Maintenant, cette sinistre maladie
Un paiement injuste
Le droit de la lutte
t'a privé de beaucoup de choses
Mais la vie comme une accouchée
fit naître des espérances.
Rien ne sera perdu à tort
Dans ta vie perdue
Je ressuscite ton rêve
Et chacun de tes "pourquoi"
Jamais tu ne dis
Que le destin t'a lésé
Mais seulement que l'Histoire
T'a parlé autrement
Courbé dans les cafés
Pensif dans les rues
Mais hier
Tu passais dans les manifestations
En riant
| |
