 |
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Αντώνης Μιτζέλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας
Περνάω τη νύχτα απ’ το σταθμό
Με αδειανό το βλέμμα
Ρίχνω το νου μου στο κενό
Εκεί που πάν’ τα τρένα
Φευγάτη ήσουν τελικά
σαν δυνατός αέρας
μια απάτη όπως η σκιά
στον πυρετό της μέρας
Πώς μπορώ, τι να βρω για να πετάξω
Δίνω μια στον μυαλό για να σε φτάσω
Πώς μπορώ, τι να βρω για να
σ’ αλλάξω Μια βουτιά στο κενό να σε τρομάξω
Σβήνουν τα φώτα στο σταθμό
κι εγώ στο ίδιο θέμα
μοιάζει ο χρόνος με βουνό
κι όλη η ζωή με ψέμα
Φευγάτη είσαι και απορώ
τι μου ζητάς να γίνει
Να λέω γη τον ουρανό
και ήλιο τη σελήνη
Πώς μπορώ, τι να βρω για να πετάξω
Δίνω μια στον μυαλό για να σε φτάσω
Πώς μπορώ, τι να βρω για να
σ’ αλλάξω Μια βουτιά στο κενό να σε τρομάξω
|  |
Lyrics: Eleni Zioya
Musica: Adonis Mitzelos
Prima esecuzione: Yiannis Kotsiras
Passo la notte alla stazione
con uno sguardo vuoto
volgo la mente allo spazio libero
li' dove vanno i treni
Alla fine sei partita
come il vento forte
un inganno come l'ombra
nella calura della giornata
Come posso, cosa trovo da eliminare
sforzo la mente per trovare un modo per bastarti
Come posso trovare un modo di cambiarti,
un tuffo nel vuoto per spaventarti
Si spengono le luci nella stazione
e io con lo stesso problema
il tempo assomiglia a una montagna
e tutta la vita a una menzogna
Sei partita e mi domando
cosa vuoi che succeda
vuoi che dica terra per cielo
e sole per luna
Come posso, cosa trovo da eliminare
sforzo la mente per trovare un modo per bastarti
Come posso trovare un modo di cambiarti,
un tuffo nel vuoto per spaventarti
| |
