 | Στίχοι: Βασίλης Λαδάς
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Χρήστου
Άλλες ερμηνείες:
Νάνσυ Αλεξιάδου
Έχω ξεχάσει το άρωμα σου
και του κορμιού σου την αφή
Εμείς οι δυο για φαντάσου
κόψαμε κάθε επαφή
Κι όμως την ώρα που βραδιάζει
έρχεσε μάτια μου στον νου
γιατί στο βλέμμα σου ταιριάζει
το χρώμα αυτού του δειλινού
Φταίξαμε κι οι δυο
που έγινε καπνός και σκόνη το όνειρό μας
Φταίξαμε κι οι δυο
που βάλαμε πιο πάνω τον εγωισμό μας
Φταίξαμε κι οι δυο
Που ζούμε μακριά ο ένας απ τον άλλον
Φταίξαμαι κι οι δυο
μα δεν μπορω απ την καρδιά μου να σε βγάλω
Ρωτάω τον παλιό καθρέφτη
αν έχεις άλλον αγκαλία
κι εκείνος θάμπωσε και πέφτει
και σπάει σε μικρα γιαλλιά
κι όπως μαζεύω τα κομμάτια
μάτωσε πάλι η καρδιά
Κι ένα μου δάκρι απ τα μάτια
για σένα κύλησε ξανά
Φταίξαμε κι οι δυο
που έγινε καπνός και σκόνη το όνειρό μας
Φταίξαμε κι οι δυο
που βάλαμε πιο πάνω τον εγωισμό μας
Φταίξαμε κι οι δυο
Που ζούμε μακριά ο ένας απ τον άλλον
Φταίξαμαι κι οι δυο
μα δεν μπορω απ την καρδιά μου να σε βγάλω
|  | Tекст: Vasilis Ladas
Mузика: Kyriakos Papadopoulos
Прва представа: Yioryos Hristou
Остале представе:
Nansy Alexiadou
Zaboravio sam tvoj miris
i tvog tela osećaj
Nas dvoje,zamisli
presekli smo svaki kontakt
ali ipak u trenutku kad veče pada
dolaziš oko moje ti u misli
zato što se u tvoj pogled uklapa
boja ovog sumraka
Krivi smo oboje
što je naš san postao dim i prašina
Krivi smo oboje
što smo sebičnost svoju stavili iznad svega
Krivi smo oboje
Što živimo daleko jedan od drugoga
Krivi smo oboje
ali ja ne mogu iz srca da te isteram
Pitam staro ogledalo
da li imaš drugog u naručju
i ono se zamaglilo i palo
razbilo na sitne stakliće
i tako dok sakuplajm deliće
prokrvarilo je opet srce
Κι ένα μου δάκρι απ τα μάτια
i jedna moja suza iz oka
za tebe ponovo je potekla
Krivi smo oboje
što je naš san postao dim i prašina
Krivi smo oboje
što smo sebičnost svoju stavili iznad svega
Krivi smo oboje
Što živimo daleko jedan od drugoga
Krivi smo oboje
ali ja ne mogu iz srca da te isteram
| |