 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Έγινε ο φόβος μου θυμός
μεγάλος σαν ωκεανός
που απλώνει διαρκώς.
Παίρνει διαστάσεις μαγικές
σαν την αγάπη αληθινές
με πνίγει αν δε με θες.
Κι είναι το μόνο που μπορώ
φύγε να σου πω.
Φύγε να σωθείς και να σωθώ
εγώ πονάω που σ’ αγαπώ.
Δε σε συγχωρώ
που άφησες να φτάσουμε ως εδώ.
Έγινε ο φόβος μου θυμός
πια δεν αμύνομαι αλλιώς
δεν έχω μάθει πώς.
Και ένα όπλο έχω τη σιωπή
μα αν με πλησιάσεις πιο πολύ
υψώνω μια φωνή.
Κι είναι το μόνο που μπορώ
φύγε να σου πω.
Φύγε να σωθείς και να σωθώ.
Εγώ πονάω που σ’ αγαπώ
δε σε συγχωρώ
που άφησες να φτάσουμε ως εδώ.
Δεν έχει επιστροφή και τέλος.
|  |
Lyrics: Eleana Vrahali
Music: Dimitra Yalani
First version: Eleftheria Arvanitaki
My fear became my anger
big like the ocean
that continuously expands
It takes magical distances
true like love
it chokes me if you dont want me
And thats the only thing i can
"Go away" to tell you
Go away to be saved so i can be safe
I'm in pain because i love you
I won't forgive you
for letting us to end up here.
My fear became my anger
I cant defend myself otherwise
I never learned how.
And i have one weapon; the silence
but if you come closer
i raise my voice.
And thats the only thing i can
"Go away" to tell you
Go away to be saved so i can be safe
I'm in pain because i love you
I won't forgive you
for letting us to end up here.
There no way back and thats the end.
| |
