 |
Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Άλλες ερμηνείες:
Μανώλης Λιδάκης
Χαρούλα Αλεξίου & Αλκίνοος Ιωαννίδης & Σωκράτης Μάλαμας
Τα βράδια είναι ατέλειωτοι αιώνες μαζεμένοι
μέσα στον ύπνο το βαθύ πολυταξιδεμένοι
άλλοι γυρνάνε με το νου και άλλοι στα εμπόδια
άλλοι ψηλά αρμενίζουνε έχουν φτερά στα πόδια
Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ’ ατίθασα
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
ξέχασα τις αγάπες μου που μου `στησαν καρτέρι
Να `σαι μονάχος σου θα πει να είσαι αντρειωμένος
να μη σε πιάνει πανικός ούτε κι ο ίδιος ο Θεός
αλλιώς στα πάγια κολλάς σέρνεσαι βρίζεις και πονάς
αγάπες σε κυκλώνουνε και στο μαντρί σε χώνουνε
Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ’ ατίθασα
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
ξέχασα τις αγάπες μου που μου `στησαν καρτέρι
|  |
Paroles: Sokratis Malamas
Musique: Sokratis Malamas
Première Performance: Sokratis Malamas
Autres interprétations:
Manolis Lidakis
Haroula Alexiou & Alkinoos Ioannidis & Sokratis Malamas
Les soirs sont des siècles interminables
Réunis dans un profond sommeil grands voyageurs
Certains retournent mentalement et d'autres restent aux obstacles
D'autres encore naviguent haut et ont des ailes aux pieds
Et moi qui voulais beaucoup trop, je me suis contenté de peu
Mais je me suis vite habitué à ma jeunesse rebelle
J'ai créé un monde secret et je me suis réfugié dans une tanière
J'ai oublié mes amours qui ont dressé une embuscade
Etre seul signifie que tu es brave
que ni la panique ni Dieu t'attaquent
sinon tu patauges dans les dettes tu rampes, tu jures et tu souffres
Les amours t'encerclent et t'enferment dans un palis
Et moi qui voulais beaucoup trop, je me suis contenté de peu
Mais je me suis vite habitué à ma jeunesse rebelle
J'ai créé un monde secret et je me suis réfugié dans une tanière
J'ai oublié mes amours qui ont dressé une embuscade
| |
