Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132733 Τραγούδια, 271225 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Mahdollista - 2432 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Ara Dinkjian
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Άλλες ερμηνείες:
Antique

Σαν γυναίκα γεννά
στο χώμα η νύχτα το πρωί
κι όλα αντέχουν ξανά
και γίνονται ζωή.

Ποια παλιά κιβωτός
μέσα απ’ του χρόνου τις στοές
βγάζει ακόμα στο φως
ζευγάρια αναπνοές.

Δυνατά, δυνατά
γίναν όλα δυνατά τ’ αδύνατα
Δυνατά, δυνατά
σ’ ένα θέαμα κοινό
Δυνατά, δυνατά
κι όπως πάνε του χορού τα βήματα
με τα χέρια ανοιχτά
όλα τα περιφρονώ

Μα σαν γυναίκα γεννά
στο χώμα η νύχτα το πρωί
κι όλα αντέχουν ξανά
και γίνονται ζωή

Ποια παλιά κιβωτός
μέσα απ’ του χρόνου στοές
βγάζει ακόμα στο φως
ζευγάρια αναπνοές.

Δυνατά, δυνατά
γίναν όλα δυνατά τ’ αδύνατα
Κι αναμμένο πετά
σπίρτο η γη στον ουρανό
Δυνατά, δυνατά
κι όπως πάνε του χορού τα βήματα
με τα χέρια ανοιχτά
όλα τα περιφρονώ

Κι όλο κάτι λέω
κάποια αγάπη κλαίω
κι όλο μέσα μου θρηνώ χαλάσματα
Με τα χρόνια μου
στα σεντόνια μου
σαν φαντάσματα.

Δεν υπάρχουν πολλά
που να τα ελπίζουμε μαζί
κοίτα, κοίτα ψηλά
κι άλλος αιώνας ζει.


Lyrics: Lina Nikolakopoulou
Musiikki: Ara Dinkjian
Kantaesitys: Eleftheria Arvanitaki

Muut esitykset:
Antique

Kuin nainen synnyttävä
maassa yö aamulla
ja kaikki purkautuu taas
ja muuttuu elämäksi.

Mikä vanha liitonarkki
ajan pylväiköistä
ottaa vielä valoon
pariskunnan henkäykset.

Mahdollista, mahdollista
tuli kaikki mahdolliseksi mahdoton
Mahdollista, mahdollista
maisemassa julkisessa
Mahdollista, mahdollista
ja kuin menevät tanssin askelet
käsin levitetyin
kaikkea sitä halveksin

Mutta kuin nainen synnyttävä
maassa yö aamulla
ja kaikki purkautuu taas
ja muuttuu elämäksi.

Mikä vanha liitonarkki
ajan pylväiköistä
ottaa vielä valoon
pariskunnan henkäykset.

Mahdollista,mahdollista
muuttui kaikki mahdolliseksi mahdoton
Ja sytytettynä lentää
tulitikkuna maa taivaalle
Mahdollista, mahdollista
ja kuin menevät tanssin askelet
käsin levitetyin
kaikkea sitä halveksun

Ja aina jotain sanon
jotain rakkautta itken
ja aina sisälläni valitan menetyksiä
Vuosiani
lakanoissani
kuin aaveita.

Ei ole paljoa
toivoaksemme yhdessä
katso, katso ylös
toinenkin aikakausi elää.

   ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 19-10-2008 @ 23:35

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο