 |
Στίχοι: Κώστας Θεοχάρης
Μουσική: Αλέξης Σέρκος & Κώστας Θεοχάρης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πλούταρχος
Είπες λόγια που θα μείνουν,
για πάντα στο μυαλό μου...
πως σου είχα γίνει βάρος,
και σε εκμεταλευόμουν.
Δεν ακούω πια κανέναν,
πάντα ζούσα μοναχός μου,
πόσο ντρέπομαι που ήσουν
η ζωή και ο θανατός μου!
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
Είπες σε όλους πως ζητούσα,
να σαι βλέπω να υποφέρεις,
μα γνωρίζεις την αλήθεια...
πως την ξέρω και την ξέρεις!
Μου είναι αδιάφορο δε θέλω,
να αποδείξω το δικό μου,
θα σ’ αφήσω σκονισμένη,
στου μυαλού το υπόγειο μου...
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
|  |
Lyrics: Kostas Theoharis
Musiikki: Alexis Serkos & Kostas Theoharis
Kantaesitys: Yiannis Ploutarhos
Sanoit sanoja jotka pysyvät
ainiaan mielessäni...
että olin käynyt sinulle taakaksi,
ja käytin sinua hyödykseni.
En kuuntele enää ketään,
aina elin yksin,
kuinka häpeän kun olit
elämäni ja kuolemani!
Missään en ole olemassa,
olen näkymätön sinulle,
ja kaikki mikä sinusta muistutti
surullista ja ruostunutta...
missään en ole olemassa,
olen suora käänteessäsi...
ehkä niin ymmärrät,
itsetuhosi!
Sanoit kaikille että halusin,
sinun nähdä kärsivän,
mutta tiedät totuuden...
että sen tiedän ja sinä tiedät!
Mulle se on samantekevää en halua
todistaa omaani,
jätän sinut pölyyntyneenä
mieleni kellariin...
Missään en ole olemassa,
olen näkymätön sinulle,
ja kaikki mikä sinusta muistutti
surullista ja ruostunutta...
missään en ole olemassa,
olen suora käänteessäsi...
ehkä niin ymmärrät,
itsetuhosi!
Missään en ole olemassa,
olen näkymätön sinulle,
ja kaikki mikä sinusta muistutti
surullista ja ruostunutta...
missään en ole olemassa,
olen suora käänteessäsi...
ehkä niin ymmärrät,
itsetuhosi!
| |
