 |
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μεγάλο δέντρο ο στεναγμός, μεγάλη κι η σκιά του
απλώνει ρίζες στην ψυχή, στο σώμα τα κλαδιά του
Μα όπως ανοίγει ένα πουλί φτερούγα στον αέρα
το δέντρο γίνεται γιορτή και φτερουγίζει η μέρα
Πόσες φορές να σου το πω, πόσες να στο μηνύσω;
Να σου το πω ψιθυριστά ή να στο τραγουδήσω;
Θα σου το πω ψιθυριστά, όπως μιλάει το βλέμμα
που κρύβει μες τη σιγαλιά του κόσμου όλο το αίμα
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
πως σου μοιάζει, πως σου μοιάζει
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
με τρομάζει, με τρομάζει
Χαμένοι μοιάζουμε, λοιπόν, στο γύρο του θανάτου
στην παγωνιά του οριστικού, στον τρόμο του αοράτου
Μα οριστικά θα ‘χεις χαθεί, μονάχα αν το διαλέξεις
όπως διαλέγει η μουσική τα λόγια και τις λέξεις
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
πως σου μοιάζει, πως σου μοιάζει
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
με τρομάζει, με τρομάζει
|  |
Text: Alkinoos Ioannidis
Musik: Alkinoos Ioannidis
Uraufführung: Alkinoos Ioannidis
Ein großer Baum, der Seufzer, groß auch sein Schatten
Er verbreitet Wurzeln in der Seele, im Körper seine Äste
Aber wie ein Vogel in der Luft seine Flügel öffnet
wird der Baum zum Fest und der Tag fliegt auf Flügeln
Wie oft muss ich es dir sagen, wie oft es dir mitteilen?
Soll ich es dir flüstern oder soll ich es dir singen?
Ich werde es dir flüstern, wie der Blick spricht,
der in der Stille alles Blut der Welt verbirgt.
Diese Welt, die sich verändert
wie sie dir gleicht, wie sie dir gleicht
Diese Welt, die sich verändert
ängstigt mich, ängstigt mich
Verloren scheinen wir, also, auf der Todesreise
in der Eiseskälte des Endgültigen, im Schrecken des Unsichtbaren
Aber endgültig wirst du verloren sein, nur wenn du es wählst
so wie die Musik die Worte und die Wörter wählt
Diese Welt, die sich verändert
wie sie dir gleicht, wie sie dir gleicht
Diese Welt, die sich verändert
ängstigt mich, ängstigt mich
| |
