 |
Στίχοι: Γιώργος Παντελιάς
Μουσική: Γιώργος Παντελιάς
Πρώτη εκτέλεση: Κίτρινα Ποδήλατα
Ποτέ ξανά δε θα αφήσω
από τα χέρια μου να φύγει τέτοιο φως
όταν ο ήλιος του χειμώνα θα μεθάει
εγώ τα χέρια μου θα βλέπω τη φωτιά του
Ποτέ ξανά δε θα μεθύσω
με το κρασί από τα αμπέλια μιας βραδιάς
όταν η μνήμη μου ξανά θα μ’ απατάει
πάλι στα χέρια μου θα έχω τα σημάδια
Δε θέλω πια στους ουρανούς
τα αστέρια που `κρυψε το φως να κυνηγώ
Δε θέλω πια χίλιους θεούς
μαζί και άνεμους τρελούς ν’ ακολουθώ
Ποτέ ξανά δε θα γκρεμίσω
πόρτες και σύνορα που βγάζουν μακριά
Θέλω μονάχα αληθινά να σου μιλήσω
πάλι όπως πρώτα τα φτερά μου να ανοίξω
Δε θέλω πια στους ουρανούς
τα αστέρια που `κρυψε το φως να κυνηγώ
Δε θέλω πια χίλιους θεούς
μαζί και άνεμους τρελούς ν’ ακολουθώ
|  |
Tекст: Yioryos Padelias
Mузика: Yioryos Padelias
Прва представа: Kitrina Podilata
Nikad više neću dozvoliti
iz mojih ruku da ode takva svetlost
kada se sunce zime bude opijalo
ja ću u rukama svojim gledati njegovu vatru
Nikad se više neću napiti
od vina iz vinograda jedne noći
kada me sećanje bude varalo opet
na svojim ću rukama imati tragove
Ne želim više po nebu
zvezde što je sakrila svetlost da lovim
ne želim više hiljade bogova
zajedno s vetrovima ludim da sledim
Nikad više neću srušiti
vrata i granice što daleko vode
želim samo iskreno da ti se obratim
opet kao u početku krila svoja da raširim
Ne želim više po nebu
zvezde što je sakrila svetlost da lovim
ne želim više hiljade bogova
zajedno s vetrovima ludim da sledim
| |
