 |
Στίχοι: Κ.Χ Μύρης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Στους χρόνους της καταστροφής
εικοσιδυό και πέρα
φονιάδες παραμόνευαν
το γέρο μου πατέρα.
Οι τοίχοι γέμιζαν αυτιά
οι νύχτες κρύα μάτια
οι πόρτες κρύβανε φωνές
σκιές τα σκαλοπάτια.
Πικροί καιροί σημαδιακοί
με δάκρυα κι αλάτι
με του δασκάλου τη φωνή
το χέρι του εργάτη.
Μαζί με κείνους στο σταυρό
παρά να προσκυνήσω
παρά να πάω μπρός σκυφτός
ορθός να πολεμήσω.
Τα χέρια νά ‘ναι σίδερα
και θα γυρίσει η σφαίρα
θα φέρει κάτω το φονιά
και πάνω τον πατέρα.
|  |
Lyrics: K.H Myris
Musiikki: Yiannis Markopoulos
Kantaesitys: Maria Dimitriadi
Vuosina katastrofin
kaksikymmentä kaksi ja ennen
murhaajat väijyivät
vanhaa isääni.
Seinät täynnä korvia
yöt kylmiä silmiä
ovet kätkivät huutoja
varjot portaita.
Katkeria aikoja merkitsemiä
kyynelten suolaisten
opettajan äänen
käden työläisen.
Heidän kanssaan ristinmerkissä
sijaan kumartelemisen
sijaan kulkemisen kumarassa
pystyssä taistelen.
Kädet olkoot rautaiset
ja kääntyy luoti
pudottaa alas murhaajan
ja kohottaa ylös isän.
| |
